Ratatat hepimizin hayatında olması gereken bir grup. Bir veya öteki şekilde. Tereyağı gibiler çünkü. Her şeyin üzerine sürebilir, her şeyi üstünde pişirebilirsiniz. Çalışacaksanız katık olur, dans edecekseniz yangın olur, dinlenecekseniz kafanızı serer, heyecan lazımsa tatlışça gerer. Brooklyn bazlı bu ikilinin yaptığı müzik bu yüzyılda çok sanatçıya ilham oldu, daha da çok müzikseveri aşık etti kendisine. Onların en son yaptığı albümü övmek de bu yüzden, boynumuzun borcu.

Albümü en iyi özetleyen parça –doğal olarak– albüme adını da vermiş olan Magnifique. Çünkü bir Ratatat parçasından, özellikle de mega albümleri Classics döneminden çok izler var. Yani bir parça alışıldık, bir parça tanıdık. Temeli bilindik. Üstüne çıkılan şey ise farklı bir kat. Bu şarkıda mesela, normalde tercih ettikleri distorted gitar sesleri yerine, daha temiz ve akustik bir melodi tercih etmişler.

Bu biraz risk işidir. İyi bildiğiniz şeyden çıkıp, iyi becerdiğiniz şeye geri dönebiliyor olmak da meziyet gerektirir. Ratatat o temiz gitar sesiyle yine Ratatat olmayı başarabilmiş, zaten albüm Abrasive‘e geçince bunu daha net anlıyorsunuz. Abrasive saniyesinde klasik Ratatat bızırtılarına geri dönüyor. O kadar ki, Wildcat‘ten devam ettirsen aynı şarkı sanan çıkacaktır gecenin köründe. Ama işte Magnifique ile Countach arasında yine de sırıtmıyor. O Countach de bu arada –ki aslen başka bir rapçi için yazıp, sonra çok beğenince vermekten caydıkları bir şarkı Countach– albümün tek vokal sample’ını içinde barındırıyor. O sample da Atina sokaklarından. Otobüslerin sesi ablanın, Yunanca bir sonraki durak deyişiyle bitirmişler şarkıyı.

Ama çoğu zaman albümler başta güçlüdür, sonlara doğru üzerler ya biraz. Ratatat sonlara doğru üzmüyor ama, başta vurduğu bir yumruk var, onu da kimse kimseye vurmuyor. Cream on Chrome adında, kelimenin tam anlamıyla “bir Mercedes’i mayoneze banabilsek n’olurdu?” şekli bir şeyin düşünüldüğü bir muhabbetin sonunda adı konulan bir eser kendisi. Adıyla müsemma bir enerjiye sahip zaten. Aynı Magnifique albümünün geri kalanı gibi, sırtı Ratatat, ön tarafında ise küçük küçük yeni deneyler dönüyor. Ve aynı Ratatat’ın tüm külliyatı gibi, tereyağına benziyor. İster mutluluğuna sür. İster huzuruna.

Albüm şöyle efendim. Hayırlarla dinleyiniz.

https://open.spotify.com/album/4Lp4NxL8v03Mxg3hbAgW1Z

Author

Geekyapar'ın yazı işleri şövalyesi. Uluslararası İlişkiler okudu, okula girmeden önce yaptığı işi yapıyor. Küçükken "Büyüyünce ne olmak istiyorsun?" diyenlere yazar diyordu. Tüm internette bulmak için: @acyberexile.

Bir Yorum Yazmak İster Misin?

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.