Hepimizin çocukluğuna damgasını vurmuş, sonrasında büyüdükçe zaman zaman kendisini düşündürmüş ve özletmiş filmler, diziler bulunur. Bugünkü konumuz özelinde benim için bu yapımlardan biri, The Addams Family idi. Tabii ilk görünüşünden çok çok sonrasına yetiştik, orası ayrı. Az çok benzer kuşaklarda olduğumuzu var sayarsak, eminim pek çoğunuz için de Addams Family’nin yeri, hayal meyal hatırlasanız da bir başka olacaktır. Belki sizin için de içerinizdeki “Merhaba karanlık, eski dostum” minvalindeki fazla romantize edilmiş ‘karanlık tuhaf tipler’ temalı eserlere ilginin tohumunu, Addams Family serpmiştir. Siyah-beyaz filmlerinden sonra dizisi çekilmiştir, biraz zaman verip yeni bir çizgi filmini yapmışlardır, ataride bir oyununa rast gelmişsinizdir ve neticesinde yıllar geçmiş, kaçınılmaz olarak onun da tekrar uyarlanma zamanı gelmiştir. 2019 yapımı bir önceki animasyonu hakkında ne düşünüyorsunuz bilemiyorum ama benim bugünkü görevim, ikinci The Addams Family filminin tarihinin açıklandığını aktarmak. Aşağıya tanıtım filmini koyalım, oradan devam edelim.
Bu minik tanıtımda da gördüğünüz üzere ikinci film, klavyenin başında oturan o olsa Wednesday’in anında “ne kadar da beklenmedik” olduğunu yazacağı gibi, seneye Cadılar Bayramı’nda bizlerle olacak. Daha doğrusu, film 8 Ekim 2020’de yayınlanacak ama Cadılar Bayramı temalı duyuru var. Hiç aklımıza gelmezdi. Öte yandan, Addams Family’nin de olayı biraz bu; bir anlamı varmışçasına mavi aylara bakacağız, kendimizce, herkesle birlikte sahip olduğumuz garipliklerimizi kafamızda dramatize edip abes şeyler gibi sunacağız, bu esnada da oluşturduğumuz ironiye dönüp bakabilirsek, biraz gülümseyeceğiz.
The Addams Family, yaratılış fikrinde ve yaratıcısının zamanında, yirminci yüzyıl Amerikasının ideal aile yapısını, biraz hiciv biraz ironi ile tersinden anlatmak istiyordu. Bu meşhur ailenin fertleri, ürkütücü şeylerden zevk alıyorlardı ve aynı mahallede birlikte yaşadıkları diğer insanların onları bazen korkunç bazen garip bulduklarının bazen de onlarla farklı oldukları için alay ettiklerinin farkında da değillerdi. Yahut farkında değilmiş gibi yapıyorlardı. Bütün bunların içerisinde de yaptığı, bin yıllık uyumsuzluktan mizah çıkartmaktan başka bir şey değildi aslında; hikâyede, kurguda anlatıldığından daha geniş bir ölçekte ironi bulunuyordu ve 1990’lara kadar Addams Family’i çekici kılan şeylerden biri de buydu. Üzerine var olan tüm gotik klişeleri alıp, korkuyla komediyi birleştirmesini ve buna rağmen yine de aileyle izlenmeye uygun olmasını da eklemek gerek elbette.
Aileyle izlenme kısmı değişmedi fakat dışarıdan bakıldığında tüm o poz kesmeli törensel yaşantıları, ciddi ciddi gezinip mış gibi yapmışlıkları ve belirli hayat standartları ile zaten ‘tuhaf‘ ve ‘çevresindeki insanların hâlinden, olandan bitenden habersiz‘ yaşayan zengin aristokrat kesimi, yirmi birinci yüzyılda, hele ki sosyal medya çağında anlatmak artık o kadar da sürdürülebilir bir uyumsuzluk değil gibi geliyor bana. Aradan geçen zamanda gotik klişeler ve korku filmlerinin yapıtaşlarıyla dalga geçmek üzerine başka filmler de çekildi. Bu gibi yadırgamalarım nedeniyle ve biraz da animasyon olması sebebiyle ben 2019’daki filmi izlemedim. Oscar Isaacs, Charlize Theron, Tituss Burgess, Snoop Dog gibi bir seslendirme kadrosuyla ayıp da etmiş olabilirim. İzleyenler ne diyor, yorumlara yazarsanız memnun olurum.
Fakat ikincisinin de haberi gelmişken, en azından ilki için, “Neden olmasın” diyorum. Çerezlik bir filmde Wednesday’in afrasına tafrasına omuz silkmek, kuzenle Thing’i bir ziyaret etmek için fırsat olarak görebiliriz. Neticesinde salgına rağmen sıradan geçecek olan bir 31 Ekim’de, kendi kendimize, içerisine dâhil olmadığımız bir zamana atıfla maskedir, kostümdür sarınıp, bir geceliğine tuhaf görünmekten daha ironik olmayacaktır. Ne dersiniz?
