Game Journalism Simulator 2015 – Yok Artık, Yuh!

Forbes’da teknoloji ve oyun üzerine yazan Jason Evangelho’nun aklına muhteşem bir fikir gelmiş. Rock Simulator’a ve Wii U ile ilgili makalesini Twitch üzerinden canlı bir şekilde yazan (ne dahiyane fikir, podcast yapmak gibi ama arada backspace’e basabiliyorsun) Brian Crecente’ye bakan Evangelho, Facebook’a “biri de Game Journalism Simulator 2015 yapmalı” diye bir şakasını koymuş. Bir anda altında ciddiye alıp tasarım fikirleri veren insanlar peydahlanınca da Evangelho “iyi madem” deyip, gaza gelmiş, oradan yürümeye başlamış. Evet, şaka değil, komiklik yapmıyoruz. Game Journalism Simulator 2015 geliyor. Oyun inceleyip yazma oyunu. Evet. Bakın, Surgeon Simulator 2013, benim hayatımda oynadığım en komik oyunlardan biriydi; bir komedi eseriydi ve bu konuda çok başarılıydı. Goat Simulator stüdyou içi bir Game Jam ürünüydü. İnsanlar çok eğlendi, full sürümü satışa sunuldu. Rock Simulator Kickstarter’daki patates salatası gibi bir şaka olarak da anlamlı kalabilirdi. Game Journalism Simulator da komik olursa kendine yer bulabilir. Benim bu tip oyunlarla sorunum yok, hatta hiçbir oyunun var olmasıyla ilgili bir problemim yok. Birileri oynamak istiyorsa, birileri de yapsın. Bence bir sıkıntı mevcut değil. Gelin görün ki Evangelho’nun yapım sürecine atılmasında kullandığı retorik benim sinirlerimi bozuyor. Evangelho, eski eleştirmen ve şimdinin Activision yöneticisi Dan Amrich’i alıntılamış bu süreci aktarırken. Amrich, “Critical Path” isimli kitabında, oyun eleştirmenlerinin biraz yapımla ilgilenmesi gerektiğini, zira ancak bu şekilde video oyunlarıyla ilgili daha derin bir anlayış geliştirebileceklerini iddia ediyor. Evangelho da kendi kendine böyle demiş, “Evet, biraz da o tarafı anlayayım” diyerek yola çıkmış, o sırada da “bari bildiğim şeyin oyununu yapayım” demiş. Ya neden? Ben bir gün duymadım ki Martin Scorsese’nin Roger Ebert’ı sarsıp “kolaysa sen çek” dediğini? Eleştirmenlerin bilhassa oyun yapımcısı olmaması gerekir zaten. Zira oyun, film, dizi, sinema, çizgi roman her neyse eleştiren kişi, yaratıcı için sallamaz kalemini, tüketici için sallar. En son çıkan Call of Duty’yi oynayıp oynamamak konusunda kararsız kalan adam için yazıyoruz biz. O adam da hiç oyun yapmadığına göre, o adamın “ama çok zorluk çekiyorlar” diye empati kurup, kötü bir oyuna sabretme zorunluluğu olmadığına göre eleştirmenin neden olmalı? Oyuncu için bir oyun kötüyse kötüdür, iyiyse iyidir. Oyuncu “ama yapım süreci” gibi bir empatiye girmediğinden, eleştirmen de girmemelidir. Anlamışsınızdır, derdim Game Journalism Simulator’dan çok, oyunun çıkış noktası. GJS çıkınca illa ki bir dener, bakarız. Ne de olsa ilk defa bildiğim, yedi yıldır “mesleğim” dediğim bir şeyin oyunu çıkıyor. Lakin şimdiden buraya notumu alaıym, eğer alt mesajı “yapmadan yazamazsın” kıvamında olursa, seveceğimi sanmıyorum!