Çizgi romanlarda kahramanların solo işlerinin yeri ayrı olsa da dönemin başarısını belirleyen en önemli romanlar hep tüm takımın toplandığı işler olmuştur kanımca. Yani Marvel’ın crossover yıllarında solo çizgi romanları ayrı bir başarı gösterse de New Avengers serisi favorimdi mesela. O dönemin daha sokağa inmişliğini, yaşanan event’lerin günlük hayattaki etkilerini, kahramanların durumlarını falan başarıyla yansıtmaktaydı bu Avengers serisi. “Hazır Türkçe Basılmışken”de bugün Marvel evreninin AvX sonrası toparlanmasını içeren, kendilerinin New 52’ya cevabı olarak konumladıkları Marvel Now döneminin Avengers’ının bu başarıyı sürdürüp sürdüremediğini sorgulayacağız. An itibariyle Türkçe’ye hepsi de Gerekli Şeyler tarafından yayınlanmış olan üç Avengers takımının hikayesi çevrildi, Avengers, New Avengers ve Uncanny Avengers. Bugün ana takımımızın hikayesi olan Avengers‘a göz gezdireceğiz.
-Belki sonra incelemelerini de yazarım ama yine de kısaca değinmeden duramayacağım, Marvel Now New Avengers ile ilgili görüşüm üç aşağı beş yukarı bununla aynı, Uncanny Avengers daha farklı olsa da ona da çok ısınamadım. Kazanan New 52 Justice League 🙂 –
En büyük kahramanları tek kitapta toplamak kağıt üzerinde kolay görünse de pratikte oldukça zor bir iş. Takım dengesi bu noktada çok kritik bir rol oynamakta. Eğer ekip güçsüz olursa toplanmalarının bir amacı olmaz, onlara zafer kazandırmak için çok zorlu yer yer saçma yollar kullanmanız gerekebilir. Ekibi çok güçlü yaparsanız karşısına düzgün, güçlü, inanılır bir düşman koymakta zorlanırsınız, kahramanların zor duruma düşmesi saçma olur vs. Hep aynı tip adam koyarsanız çok farklı bir hikaye anlatamazsınız, takım olmaları anlamsızlaşır. Çok ayrık adamlar koyarsanız takım içi dinamik kurmakta zorlanırsınız vs. Marvel Now sürecinde ana Avengers takımını tasarlarken yazarların bunların sıkıntısını yaşadıklarını düşünüyorum. Hem en popüler kahramanlarımızı koyalım, hem en güçlüler olsun hem de farklı karakterlere de yatırım yapmış olalım demişler ve ortaya böyle karmaşık bir ekip çıkmış.
Şimdi, ekipte yüksek güç düzeyinde pek çok adam var. Çoğu hikaye de onların düzeyinde tasarlanmış. Buraya kadar sıkıntı yok. Ama böyle olunca MCU ile popülerleşmiş Hawkeye, Black Widow hatta Captain America’yı da koyunca bu isimler o kadar çok sırıtmışlar ki bu durumların içinde. Bu serideki çoğu hikayenin Marvel’ın Galaktik kısmında geçtiğini düşününce uygun bir kadro seçmenin önemi de artıyor tabi. Hyperion, Cap Marvel, Cap Universe falan tamam, Iron Man hem sokak düzeyine hem galaktik düzeye uyum sağlayabilecek çeşitliliğe sahip, Hulk aynı şekilde. Ama bahsettiğim ve benzeri üyeler tam oturmuyor, yer yer onlara öyle saçma görevler ve anlamlar yüklüyorlar ki, hikaye çok kopuyor.
Daha önce Inhumans yazısında bahsetmiştim sanıyorum, Marvel’ın galaktik kısmı çizgi romanlarda çok hoşuma gitmiyor. Çok bu konulara niyetli bir adam değilim, uzay, bilim kurgu falan çok yüzeysel bir şekilde ilgimi çeken şeyler zaten. Mesela Fantastic Four çizgi romanları da Reed’in süper zeka bir adam olmasından ve yaşananların çok üst düzey olmasından dolayı bir türlü hoşuma gidememiştir. Buradaki hikayeler son derece heybetli, oldukça da etkileyici ama işte benim zeka seviyemin üstünde olduğu için keyif alamadım bir türlü. Siz benim gibi değilseniz çok seveceksinizdir ama eğer benim gibi daha ayağı yere basan şeylerden keyif alıyorsanız pek size göre olmayabilir. Yoksa gerçekten dünyayı tuz buz edecek olaylar vuku buluyor, gerçekten görkemli kötüler var. Ama zevkler-renkler durumu işte. Yazarımız Hickman‘ın suçu değil yani sorun bende.
Çizim kalitesi olarak muhteşem bir seri. Özellikle Mike Deodato‘nun da katılımıyla çok başarılı bir görsel şölen sunuyorlar. Fantastiklik ve gerçekçiliği güzel harmanlamışlar diye düşünüyorum. Böylelikle ortaya bakması zevkli bir eser ortaya çıkmış. Pek çok destansı sahne olduğu da düşünülürse yerinde bir tercih olmuş. Karakterlerimizin yeni tasarımları da çok başarılı olmuş. MCU’dan edindikleri görsel anlayış ile çizgi roman estetiğini güzel bir şekilde kombine etmişler ve son derece modern bir süper kahraman tarzı oluşturmuşlar. Her karakterimiz hem klasik görünüşüne saygılı ama olabildiğine modern duruyor. Başarılı tercihler kullanmışlar yani.
Yukarıda anlatmaya çalıştığım şey, elimizde kesinlikle kaliteli bir eser var. Ama bazı hataları var ve kesinlikle belirli bir zevke sahipseniz keyif alacağınız bir iş. Yalnız şöyle de bir durum var ki, bu seri Marvel Now evreninin temelini oluşturduğu, New Avengers ile kombine bir şekilde ilerlediği ve çok fena olmayan Infinity event’ine yol açmasından ötürü eğer ana akım serileri takip etme hırsında olan biriyseniz, okumanız zorunlu işlerden biri. Dediğim gibi pek zevk almasam da, normalde her çizgi romanı tek seferde okurken, bu çizgi romanı üç beş seferde bitirsem de çıkan 5 cildi de okudum, okumak zorundaydım. Siz de eğer benim gibiyseniz okuyacaksınızdır ama yukarıda bahsettiğim şeyleri dikkate alıp beklentilerinizi ona göre ayarlayın.
Bir “Hazır Türkçe Basılmışken”in daha sonuna geldik. Yazıyla ilgili fikirlerinizi, katıldığınız/katılmadığınız noktaları yorumlarda paylaşın. Bundan sonra incelenmesini istediğiniz çizgi romanlar varsa onları da belirtin değerlendirmeye alalım. Bir sonraki yazıya kadar esen kalın.
