Infinity War üzerimizden tren gibi geçti desek yeridir herhalde. (Spoiler yok meraklanmayın) Şahsen ben Thanos’tan bizzat dayak yemiş gibi hissettiğim şu süreç içerisinde; kendimi ifade etmekte bile çok zorlanır hale geldim. En basit cümleleri bile bir araya getirmek büyük çabaya dönüşüyor evet; ama meslektaşlarımın şerbetli ve havalı kelimelerle döktürdüğü incelemeleri görünce mutluluktan da dört köşe olmuyor değilim doğrusu.
Ama bu tuhaf ekstazik ruh halinin kıyısında köşesinde hala aklımızın bir köşesinde kalan, ama yeterince ilgi görmediği için sesini pek duyuramayan başka içsel geekliklerimiz de var. Bakınız; çıkmasına çok kısa bir süre kalan Deadpool. Bakınız hemen onun ardından yazı karşılamamızın sevincini ilan edecek olan Ant Man and the Wasp. Sahiden de “Aaa harbi onlar da vardı!” olduk değil mi? Zaten Marvel da bu tren çarpmışlık hissini üzerimizden atmak için bizlere çok güzel, sıcak yaz günlerinde içilen buz gibi limonata tadındaki Ant Man and the Wasp fragmanını ateşlemiş. Üzerine konuşmadan evvel şöyle de bakın diye bırakıyoruz hemen:
Fragman tek kelimeyle kaymak gibi. Teaserı çıktığında, filmi fazla göstermeden güzel kotarılmış birkaç sahneyle heyecanımızı yükseltmeyi başarmışlardı, aynısını şimdi de çiçek gibi yapmışlar. Ant Man and the Wasp’ın ana hikayesini şekillendirecek olan kuantum evrenini ufak beklentilerde kalacağımız şekilde gösterip “Devamı için filmi bekleyin köfteler!” neşesi aşılayan fragman son derece iyi. Aksiyon, müzik, akıcılık; on numara beş yıldız.
Bir kere CGI konusunda üzerine eklemeleri gereken ya da son dakikada düzenlenmesine ihtiyaç görülebilecek türden bir göz kanatan detay yok. Aksine sürekli büyüyüp küçülecek Ant Man ve Wasp’ın animasyonları çok iyi kotarılmış. Üstelik birinci Ant Man filmindeki bu espritüel havayla harmanladıkları boyutlardaki oynama efektleri yine ikinci filmde de görülecek gibi. En son sahnede Laurence Fishburne ile Paul Rudd’un oturup “En fazla kaç metre büyüyebildin?” yarışından bahsetmiyordum aslında ama, evet o da bu tanıma uyuyor sanırım.
Fragmanları didik didik edip filme hiçbir şey bırakmayacak kadar kendi başımıza yorumlamak ne kadar doğru emin değilim. O yüzden şu noktada sadece MCU’ya da büyük katkısı olacak olan kuantum evreninden ufak bir iki şey söyleyip yazıyı tamamlamak istiyorum.
Uzay ve zamanın kopuk olduğu ve birçok boyutu birbirine bağlayabilen türden bir cep evreni diye adlandırılabilir bu kavram. Hank Pym için acı bir fedakarlık olan ilk etkisi de, eşi Janet van Dyne‘ın bu kuantum evreninde kaybolması şeklinde yer alır. Zaten bunun üzerine de Pym, kuantum evreni üzerine olan çalışmalarını yoğunlaştırır ve bugünkü bildiğimiz Ant Man teknolojisinin ortaya çıkmasına yardımcı olur.
Bizim için bu kuantum evreninin mühimmiyeti, aslında MCU’nun (Yiğitcan’ın çok ama çok beğendiğim bir deyimi ile açıklayacağım burayı) 19-20 filmlik bir süper kahraman dizisi olmasının altında yatan sebeplerden. Her şeyin birbirine bağlı oluşu, Infinity War üzerine geliştirilen onca fikir; sonrasında neler olacağına dair hissedilen merak derken Ant Man bu noktada aslında çok önemli bir film konumuna geliyor. Evrendeki fizik kurallarını açıklamak için şahane bir anahtar olan Ant Man’in uzay ve zaman kısmına el atıyor oluşu da, Captain Marvel’a doğru ilerlediğimiz yolda en büyük yardımcımız. 90’larda geçecek olan filmi ile ilk defa göreceğimiz Carol Danvers’ın günümüze nasıl bağlanabileceği konusunda ya da Infinity War ile ilgili türetilen onlarca spoilerlık teori üzerinde çok mühim bir konumda bu sebeple. Çok da açıklayıp hala filmi izlemeyenler varsa diye işleri berbat etmek istemiyorum ama, Infinity War sonrası taşlar sahiden yerine oturacaktır diye hissediyorum.
Ee, siz ne dersiniz güzel Marvel’ın güzel böcek geekleri? Fiyakalı bir Luis görme ihtimali sizi de heyecanlandırmıyor mu? Veya 80’ler ile 90’larda ortaya çıkan ama pek de bilinmediğini tahmin ettiğimiz beyaz kostümlü ablamızın Ghost oluşu, ufak merak kıvılcımları yaratmıyor mu zihninizde? Yorumlarınızı bekliyoruz!
