Mazisinde The Authority, Kick-Ass, Kingsman ve Wanted gibi orijinal eserlerin yanı sıra her biri çizgi roman tarihine farklı açılardan damga vurmuş Civil War, The Ultimates ve Ultimate Fantastic Four gibi hikayeler bulunan usta yazar Mark Millar, geçtiğimiz günlerde Yahoo’ya verdiği bir röportajda neden Marvel filmlerinin yüksek başarısına rağmen DC tarafının tatsız bir sinematik evrenden ötesine ilerleyemediğine dair kendi teorisini paylaştı. Önce teori. Sonra bizim yorumumuz.
“Bence cevap çok basit: karakterler sinematik değiller. Bunu çok büyük bir DC hayranı olarak söylüyorum, DC karakterlerini hep Marvel karakterlerinden daha fazla sevmiş biri olarak söylüyorum. Superman, Batman ve Wonder Woman benim favorilerim arasında, ancak Batman istisnası haricinde bu karakterler gizli kimliklerinin etrafında şekillenmiyorlar, süper güçleri etrafında şekilleniyorlar. Marvel karakterleri Matt Murdock gibi, Peter Parker ya da münferit X-Men üyeleri gibi kişilikleri üzerinde şekillenen karakterler oluyor genelde.
DC’de, Batman haricinde, mesele karakter değil. Batman’i anlayabiliyorsunuz, onun için endişelenebiliyorsunuz, ama Green Lantern gibi yüzüğüyle üç boyutlu şeyler yaratıp sarı renge alerjisi olan biri için bunu yapmak zor. Bunun nasıl filmi yapılacak ki? 1952’de bu belki mantıklıydı, ama bugünün seyircisinin bunun niye böyle olduğuna dair bir fikri yok.
Bunu dediğim için insanlar beni topa tutacaklar ama bence kanıt ortada. Büyük yönetmenler, büyük yazarlar ve büyük aktörlere tonlarca para fırlatıldı ama filmler çalışmıyor. Bence hepsi yaratıldıkları yerden çok uzaktalar. Hepsine dair eski hissettiren bir şeyler var. Çocuklar bu karakterlere bakıyor ve çok havalı olmadıklarını düşünüyorlar. Superman bile. Superman’i çok seviyorum ama o artık var olmayan bir Amerika’ya ait. O 20. yüzyıl Amerika’sını temsil ediyor ve zirve dönemi de o sıralardaydı…”
Okudunuz mu? Okey, yorumuma geçiyorum: Saçmalık. Hatta bomboş bir laf türlüsü. Millar abim gücenmesin, ama Marvel – DC kıyası dahilinde kırk beş yıldır yapılan yorumları tekrar öğütmekten ötesine geçememiş. Adama sorarlar, madem Superman eski kafa bir karakter ve çocuklar onunla özdeşleşemiyor; Captain America nasıl çağımızın en popüler süper kahramanlarından biri oldu Marvel Studios’un elinde? Adama sorarlar, madem Green Lantern’ın güç tabanı karakterinin önüne geçiyor, Doctor Strange‘in niye geçmiyor? Madem olay karakter, karakteri olmayan kahramanlar mı götürüyor DC Comics’i sittin yıldır?
Millar’a saygım aniden gitmesin diye üç kere baştan okudum “Gerçekten bunu mu diyor?” diye. Çünkü insanın gerçekten aklını peynir ekmekle yemiş olması lazım bunları demek için. Batman’i akıllı bir sinemacı, realist ve karakter odaklı bir hikayeyle beyaz ekrana taşımadan önce karakter çizgi romanlarda omzunda Batmite ile birlikte boyutlar arasında zıplıyordu. Superman’e akılsız bir sinemacı beyaz ekranda kimlik bunalımı yaşatırken karakter çizgi romanlarda omzuna iki zincir çekip polis şiddetine karşı mahallesinde direnişe katılıyordu. Wonder Woman asırlardır çizgi romanlarda asalet ve klasın sembolüydü. Aptal sinema yöneticileri “kadın karakter tutmaz” dedikleri için filmi 2017’ye kaldı. Doğru düzgün çekilince kırdığı rekorları ve aldığı takdiri de hep beraber izledik.
Yani Millar’a ve bunu okuyanlara malum olmadıysa söyleyelim: DC filmleri sinemada çalışmıyor çünkü Warner Bros‘ta kurumsal bir basiretsizlik var. Marvel filmleri sinemada çalışıyor çünkü Marvel Studios çok tutarlı ve vizyonlu bir adam tarafından yönetiliyor. Bunu da Millar röportajda verecek düzgün bir cevap bulamadı diye 80 senelik karakterlerde kusur uydurarak anlatmayalım sağda solda, rica ediyorum. Ayrıca şu “Superman eski kafalıdır” ve “Karakter çok güçlü olunca empati kuramıyorsun” argümanlarını da artık uzatmayalım. Sene olmuş 2018, Marvel almış Cap’i nerelere getirmiş, Jeph Loeb Superman for All Seasons’u yazalı yirmi yıl olmuş; hâlâ aynı şeyi iddia etmek komik.
Ya da pardon ya, asıl Kingdom Come okusana sen bir sevgili Millar? Bak bakalım adaşın Mark Waid ne diyor orada. Eminiz aydınlanacaksın…
