Eğer benim gibiyseniz, geçtiğimiz hafta başında Türkiye’nin 2018 Dünya Kupası ümitlerini kaybetmesinin ardından çıkan “Türkiye B Ligi’nde” haberlerini şaşkınlıkla takip etmişsinizdir. UEFA’nın kasti bir stratejisinden mi, yoksa ulusal ve uluslararası basının konuya dair gösterdiği kolektif bir ilgisizlikten mi bilinmez; elimize nurtopu gibi yeni bir uluslararası turnuvanın doğacağını çoğumuz gruplar dağıtıldıktan sonra duyduk. Bu da beraberinde birçok soru getirdi elbette. Bu turnuva neydi? Ne işe yarıyordu?
E biraz bakındık, müsaadeniz varsa, anladıklarımızı anlatmak isteriz.
1. Eski Adı: Hazırlık Karşılaşmaları
UEFA Uluslar Ligi, ülke puanlarına göre 4 lige dağıtılmış 55 ülke tarafından 2018-19 sezonunda oynanacak. Normalde Dünya Kupası bittikten hemen sonra Euro 2020 için elemeler başlayacaktı, bu elemelerin arasında da uluslararası takvime uygun hazırlık maçları oynanacaktı. UEFA bu formatın optimum fayda sağlamadığına kanaat getirdi ve Euro 2020 elemelerini komple 2019’a aldı, 2018 sonbaharına ise UEFA Uluslar Ligi grup müsabakalarını koydu.
2. Amacı: Yıldız Yıldızı Görsün, Fakirler Sevinsin
UEFA’nın tespit ettiği bir problem var: Ulusal maçlar Euro turnuvaları ya da Dünya Kupası’na kadar hiçbir şekilde o ulusa mensup insanlar dışındakileri ilglendirmiyor. Çünkü büyük takımlar seribaşı sistemi dolayısıyla daimi olarak küçük takımlarla eşleşiyorlar. Çok az grupta ve çok az sene bu yıl olduğu gibi İtalya – İspanya tipi maçlar görebiliyoruz. Bu küçük ve orta çaplı ülkelerin daimi hayatta kalma mücadelesi veriyor olmasına, büyük ülkelerin ise çıtır çerez leblebi maçlar oynamasına sebep oluyor.
Yeni formatta A Ligi’ni oluşturan ve birbirleriyle maç oynayacak takımlar Almanya, Portekiz, İspanya, Fransa, İngiltere, İtalya, Hırvatistan ve Hollanda gibi isimlerden oluşuyor. Bunlar elit oyunculara sahip olmakla beraber, bugüne kadar birbirlerini resmi müsabakalarda çoğu zaman sadece dörder yıl arayla gören ülkelerdi. Uluslar Ligi bunu değiştirmeyi, bununla birlikte de yayın gelirini ve ilgiyi coşturmayı planlıyor.
