Gelin açık konuşalım, Marvel’in ilk kez anime dünyasında şansını deneyeceğini duyduğumuz zaman gayet heyecanlanmıştık ama o güzelim karakterleri heba ettiler ne yazık ki. Bir Wolverine, bir Tony Stark ancak bu kadar sırıtabilirdi. Öte yandan DC’de durumlar biraz daha farklıydı. 2008 yapımı Batman: Gotham Knight Kara Şövalye’yi biraz farklı bir o kadar da estetik bir şekilde Japonların bakış açısından gözler önüne serdi.
Elimizde 6 birbirinden bağımsız kısa hikaye ve 4 farklı stüdyo var. Yazıyı yazmaya başlamadan oturup bir kez daha izledim ve tekrar her hikayenin ustalıkla işlenişini görmüş oldum. Gerek animasyon, gerek seslendirme, gerekse efektler hepsi muazzam bir şekilde yerine oturuyor. Bruce Wayne’i bir de Asya perspektifiyle izlemenizi tavsiye ediyorum gayet keyifli bir deneyim. İşin güzel tarafı hiçbir hikayede karizmasından ödün vermesi gibi bir durum söz konusu değil (Tamam belki Field Test’teki hali birazcık Power Rangersvari olabilir kabul) Seslendirmede hiçbir sıkıntı yok gayet profesyonel ellere emanet edilmiş durumdayız. Batman’ı Batman yapan en önemli kişilerden biri tartışmasız Kevin Conroy. Kevin baba sağolsun yine bizi yalnız bırakmıyor. Hangi formu alırsa alsın bu adamın sesini duyduğunuz anda somut bir şekilde Batman’i görüyorsunuz, yaşıyorsunuz, hissediyorsunuz.
Ufak detaylarda hikayelere katılmak istenen güç işe yarıyor özellikle ilk bölüm “Have I Got a Story for You” bunun en iyi örneği. Memento ayarında tersten anlatılan hikayede Christopher Nolan’a gönderme yapılıyor mesela. İzlerken kısa gibi gelse de her hikaye kendi başına ayakta durabilecek güçte. Çizgi Romanlarda bu tarz Doğu batı sentezleri profesyonel bir düzeyde işlendiğini görmek hatrı sayılır bir haz veriyor insana. Keşke bu örneklere daha sık rastlamak mümkün olsa. Kimi zaman Marvel’in biraz olsun DC’ye göz ucuyla da olsa bakıp farklı çıkarımlarda bulunması gerektiğini düşünüyorum. Anime seviyorsanız, Batman’e de merakınız varsa Gotham Knight’a bir göz atın derim.
