Açık denizde korkusuzca yelken açmak, dalgalarla savaşmak, rüzgarın acımasızlığını hissetmek! Biraz dinlensek mi, ne dersin kaptan? Yedi denizi fersah fersah fethederken mürettebatınız ile beraber okyanuslara karşı söyleyebileceğiniz on bir tane şarkı getirdim size.

Evden çıkamıyoruz, gemiyi geçtim vapura dahi eskisi kadar sık binemiyoruz, biz de rüzgarı tenimizde hissedip dalgaların sesini duymak için farklı yöntemlere başvurmak zorunda kalıyoruz. Son zamanlarda akıl sağlığımı tartışılır bir şekilde korumak adına bana en çok yardımcı olan şeylerden birisi shantyler. Ben bu şarkıları ya mutfakta kendime süt ısıtırken dinliyorum ya da ödev yapmadan önce kendimi gaza getirmek için dinliyorum. Zira koskoca makalelere dalmadan önce bir şekilde kendinize gelmek zorundasınız ve bazen yüzünüze su çarpmaktan daha fazla işe yarayan şeyler arıyorsunuz. Bu yöntem işe yarıyor mu diye soracak olursanız da cevabım belli. Kocaman bir EVET!

Drunken Sailor isimli klasik bir shanty ile başlıyoruz yolculuğumuza. Madem yüksek tempoda başladık böyle devam edelim diyoruz ve Wellerman ile devam ediyor, hep bir ağızdan nakaratı söylüyoruz. Hemen ardından Roll The Old Chariot olarak da bilinen A Drop of Nelson’s Blood şarkısıyla devam ediyoruz. İtiraf edin, yolculuğumuzun daha ortasına bile gelmedik fakat sizin de kürek çekesiniz geldi, değil mi? Sağa sola savrulan geminiz mürettebatınızın bağırdığı shantyler eşliğinde ilerlerken bir ses yükseliyor: “Kara göründü!”

Denizciler de kaptan da günlerdir denizdeler. Açık deniz, artık onların evleri olsa da herkes yorulmuş, bitmiş, tükenmiş ama herkes hevesli ve herkes zafere aç. Biraz yumuşuyor hava ama dağılmıyor, denizcilerden birisinin cesaretlendirmesiyle herkes hep bir ağızdan bağırmaya başlıyor: “Rolling down to old Maui, me boys, rolling down to old Maui!”

Yönümüzü karaya doğru çeviriyor, tempomuzu düşürsek de müziğimizi bitirmiyoruz, yolculuğumuza devam ediyoruz. Lowlands Away ve Leave Her Johnny art arda geliyor; geliyor gelmesine ama onlardan sonra hemen Musical Blades’ten Johnny I Hardly Knew Ye söylemeye başlıyor, açık denizin ruhumuzu karartmasına izin vermiyoruz. Papağanımız omzumuzda, bir elimiz kanca, görebildiğimiz tek gözümüzle gökyüzüne bakıyoruz.

Yelkenler fora!

Author

Batı Edebiyatları okur, kedi sever. Bir de buralarda yazıp çizer. @mightbeyagmur

Bir Yorum Yazmak İster Misin?

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.