Animal Collective
Animal Collective‘i bir sefer dahi dinlediyseniz, ne kadar kendine özgü bir tarzları olduğunu fark etmişsinizdir. Dünyanın muhtemelen en nevi şahsına münhasır gruplarından biri Animal Collective, ve hem solo kariyerlerinde hem de başka sanatçıların projelerinde yer bulduklarında hissettiriveriyorlar kendilerini. Bu yüzden onların etkilerini Lemonade’de tespit etmek zor değil. Bir tanesinde, yani 6 Inch’te zaten My Girls‘ün nakaratı kullanıldığı için, yine Yeah Yeah Yeahs gibi yazar telifi verilmiş kendilerine. İkincisi ise biraz daha ince. Sorry’nin genel hali ve vaziyeti AC’ye çok selam çakıyor. Ama özellikle köprü kısmı, “Now you wanna say you’re sorry” ile başlayınca tam anlamıyla bir Animal Collective hüviyetine bürünüyor.
The Weeknd
6 Inch dedik, Animal Collective’e selamımızı verdik. Ancak 6 Inch’de dominant olan tarz The Weeknd‘e ait. Bu arada evet, Weeknd’in artık pek indie’liği kalmadı, farkındayız. Ancak biz onu Dirty Diana cover’ı ve mixtape’leriyle underground müzik dünyasının altını üstüne getirirken tanıyıp sevmiştik, o yüzden de bu listenin gerisinde bırakmak istemedik. Zaten kendisi konuk 6 Inch’te. Sadece sesiyle değil ama. Ona ait karanlık ritmler ve derin bas da gelmiş şarkıya. Hemen ardından bir Often çakın, çok güzel oturuyor, göreceksiniz.
Dixie Chicks
Beyoncé baya güneyli bir kadın. Baba tarafından Texas‘lı, anne tarafında ise Creole var. Amerika’nın güneyi olarak adlandırabileceğimiz coğrafyanın güzel müziğiyle meşhur her yeri genetik olarak rezerve etmiş yani Beyoncé’yi. Yalnız bunu çok fazla duyamıyorduk şarkılarında Lemonade’e kadar. Sağ olsun, saldı. Buradaki Dixie Chicks etkisi yukarıdakiler kadar belirgin değil, Beyoncé farkında mıdır onu bile bilmiyoruz. Ancak tarz olarak onu beğenen, bunu da beğenir demek çok mümkün ki; zaten Dixie Chicks de albüm çıkar çıkmaz konser repertuarına kattı şarkıyı. Varın siz düşünün…
