Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde benimsenen Çocuk Hakları Sözleşmesi 2 Eylül 1990 tarihinde yürürlüğe girdi. 193 ülkenin taraf olduğu sözleşme en fazla ülkenin onayladığı insan hakları belgesidir. Türkiye de 14 Ekim 1990’da imzaladığı sözleşmeyi 27 Ocak 1995’te Resmi Gazete’de yayımladıktan sonra yürürlüğe soktu. Sözleşme yürürlüğe girdi girmesine ama üstünden geçen 20 yıla rağmen Türkiye’de hala 400.000‘i tarımda çalışan bir milyona yakın çocuk işçi, çocuk yaşta evlendirilen kız çocukları ve çatışma ortamında kaybedilen çocuklar var. Bunun yanı sıra Suriye savaşından kaçarak Türkiye’ye sığınan ailelerin çocukları, mülteci çocuklar da var. Ancak bu çocukları kim gözetiyor, kim bu çocukları görüyor?
Biz tam da bugün herkesi #BenBuradayım demeye çağırıyoruz. Gelin çocuk haklarının bazılarını beraber hatırlayalım.
Madde #1: Çocuğun Tanımı
On sekiz yaşından küçük olan herkes çocuktur.
Büyümüş de küçülmüş olsun olmasın, kocaman insan gibi görünsün görünmesin, artık ağabey, abla olsun olmasın, 18 yaşından küçük herkes çocuktur. Aması yok.
Madde #6: Yaşam ve Gelişim Hakkı
Çocuklar hayatta kalmalı, özgürce yaşamalı ve gelişmelidir. Bunu sağlamak ise tüm devletlerin görevidir. Hükumetlerin bunun karşısında mazeretleri olamaz.
Madde #12: Çocuğun İfade Hakkı
Çocukları etkileyecek kararlar alınırken, görüşlerini oluşturma yeteneğine sahip her çocuk görüşlerini serbestçe ifade edebilmelidir.
Çocuğun görüşüne gereken özeni göstermek ise yetişkinlerin görevidir.
Madde #19: Korunma
Sözleşmeye taraf devletler çocukların her türlü ihmal, istismar ve şiddet karşısında gerekli tüm yasal, idari, toplumsal, eğitsel bütün önlemleri almalıdırlar.
Çocuklar kendilerini savunabilecek durumda değiller, bu işi yetişkinler ve devletler yapmalıdır.
Madde #22: Mülteci Çocuklar
İster tek başına olsun isterse ana–babası veya herhangi bir başka kimse ile birlikte bulunsun, mülteci statüsü kazanmaya çalışan ya da uluslararası veya iç hukuk kural ve usulleri uyarınca mülteci sayılan bir çocuk, bulunduğu ülkedeki çocuklarla aynı haklara sahiptir.
Çocuk her yerde çocuktur.
Madde #27: Yaşam Standardı
Taraf Devletler, her çocuğun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaksal ve toplumsal gelişimini sağlayacak yeterli bir yaşam standardı sağlayacağını temin eder.
Çocukların gelişiminde öncelikle sorumlu aileleri ya da vasileridir ancak devletler ailelere yardımcı olmak için gerekli önlemleri alır.
Madde #30: Ayrımcılık
Elbette çocuklar dahil hiç kimse renklerine, cinsiyetlerine, tabiiyetleri ve inançlarına göre farklı muameleye tabi tutulamaz.
Ve çocuklar kendi kültürlerinden, kendi inançlarında ve dillerinden yoksun bırakılamaz.
Madde #32: Çocuk Emeği
Çocuklar ekonomik sömürüye ve her türlü tehlikeli işte ya da eğitimine zarar verecek ya da sağlığı veya bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaksal ya da toplumsal gelişmesi için zararlı olabilecek nitelikte çalıştırılmaya karşı korunma hakkına sahiptirler.
Çocuk işçi olmaz.
“Ben Buradayım” ve benim de haklarım var!
Bugün Dünya Çocuk Hakları Günü, 192 diğer ülke ile birlikte Türkiye’nin de imzaladığı Çocuk Hakları Sözleşmesi ile tanınan ve korunan haklarımın günü…
Başta insanca yaşama sonra ise sağlıklı bir birey olarak gelişme hakkım için destek olmak sizin elinizde. Ben bir çocuğum, benim farkımda olmak, haklarımı korumak, onlara sahip çıkmak siz yetişkinlerin elinde.
Nasıl mı?
Bizim için çalışan sivil toplum kuruluşlarına yardım yaparak, bu kurumlarda gönüllü olarak çalışarak ve haklarımı anlattığım bu listeyi daha çok insanın görmesi için paylaşarak bana ve arkadaşlarıma yardım edebilirsiniz.
Unutmayın, Ben buradayım, ben de varım.
Hayata Destek vermek için tıklayın
