Şu cümleye kimsenin itirazı olmaz sanırım: Sorumluluklarla gelen dünyevi gerçekleri masallarla uyutmaya, can sıkıntısı denilen ruh azabını düşsel serüvenlerle iyileştirmeye çalışan bir türüz. Bu amaçla rutinin tükettiği tipik bir güne bir kitap kapağını açarak paydos verdirmek, sizi bilmem ama benim için büyünün ta kendisi. Bileklerin çevik bir hareketi ve gözlerin satırlardaki adanmışlığı sağlayıveriyor gerekli koşulları. Hayal kurma hoyratlığı diyorum büyünün adına da. Ne şanslıyız ki gerçekliğin gardiyanlarını mutsuz etmek pahasına muzip bir profesör de yol göstericimiz olabiliyor.
J.R.R. Tolkien’in fantastik edebiyat anıtı olarak ardında bıraktığı Yüzüklerin Efendisi; 2.sezon dizisi, live-action filmi ve 13 Aralık’ta çıkmasını beklediğimiz the War of the Rohirrim animasyon dizisiyle hala gümbür gümbür geliyor. Animasyon için insanlık hallerinin yüksek edebiyatla işlendiği destanın içinden alınan kısım, haksızlığa ve kara güne direnesimizi getiren Helm Hammerhand –Miğfer Tokmakel mi demeliyim yoksa– olunca, ekstra coşmamak mümkün mü? İşbu niyetle dosyanın son yazısı Helm’in düşman siperlerinde yankılanan borusunun sesine, kederin ve açlığın yiyemediği inadına adansın isterim. Onun öncüllerinde ve ardıllarında eşsiz direniş materyallerinin, seri boyu meydanlarda görününce umutları tazeleyen ekipmanların kısa listesini tutalım birlikte.
Narsil – Andúril
Bir kahramanın doğuşu çeşitli alametlerle belli oluyorsa, kılıcının da yedi düvelde simgeleşeceğinin işaretleri vardır mutlaka. Birinci Çağ içinde demirci ustası cüce Telchar’ın yaptığı üç ünlü silahtan biri olması delillerden biri olabilir gayet. Gövdesinin güneşte kırmızı, ayın altında beyaz bir ışıkla parlaması da ikna edici. İsmi dahi buna bir gönderme zaten; Narsil, Quenya dilinde kırmızı ve beyaz ateş demek. Doğal olarak daha cüce mağaralarında dövülürken kaderinde karanlıkla savaşmak olduğu açık. Birinci çağda Teleri kralı Thingol’ün cephanesi için yapıldığı tahmin ediliyor. Bizi ise tıpkı aldığı darbelerle değerlenen bir zırh gibi, Elendil’in eline geçince ilgilendirmeye başlıyor Narsil.
Çünkü Elflerin ve İnsanların Son İttifakı’nda savaş alanında yaydığı ışık, en uzak uçtakiler için bile bir direniş meşalesi. Mücadelenin devam ettiğinin, düşman üzerine gayretle bir daha yüklenmek gerektiğinin hatırlatıcısı. Ancak Elendil ve Gil- Galad Sauron’la yaptıkları dövüşü kaybedince, Narsil’in kırılması umutları geçici süreliğine söndürüyor. Bildiğiniz gibi İsildur geriye kalan parçasıyla karanlık lorda saldırınca, Sauron bedensizleşirken yüzük de İsildur’a geçiyor. Diğer bir deyişle yüzük savaşına giden taşlar döşeniyor. Aydınlıkla karanlığı eşitlik içinde bırakan mecburi ateşkese, kırık bir şekilde yeni kahramanını bekleyen kılıçtan türetilen sembolizme bakar mısınız?
Orklar tarafından pusuya düşürülen ve yüzüğün ihanetine uğrayan İsildur’un ardından Ayrıkvadi’ye teslim ediliyor Narsil’in parçaları. Yeniden dövülmesi bizzat Elrond’un sözüyle, tek yüzük ve Sauron ortaya çıktığında olacak. Arnor kralları ve ardından gelen kolcularının gözetiminde barış nidalarını bekliyor Elendil’in emaneti. Nesiller sonra üçüncü Çağ’da Aragorn’un sahipliğinde ışığını bir kez daha kazanıyor. Adı artık batının alevi anlamında Andúril. Kutsal bir silah olduğunun son delili de Galadriel tarafından Aragorn’a verilen kını. Altın ve gümüşten çiçeklerle işlenen kın sayesinde bir daha asla lekelenmeyeceğini ve kırılmayacağını ilan ediyor Lothlorien’in hanımı. Kıssadan hisse Orta Dünya’da umut asla bitmeyecek, bazen kırılganlaşsa bile.
Orcrist
Bir cüceden insanlara geçen kılıçtan sonra, gelelim elflerin bir cüceye verdiği başkasına. Orta Dünya’nın orklarından herkesin canı yandı. Bu yangın Gondolin kentinin kurucu kralı Turgon’un da derdiydi. Ork biçen, ya onun ya da Gondolin lordlarından birinin kılıcı. Gandalf’ın sahiplendiği Glamdiring’in eşi olarak yapılmıştı. Süslü kabzası, mücevherleri ve üzerindeki rünler nadir işçiliğinin tanıtıcısı. Ayırt edici özelliğiyse Sting ve Glamdiring gibi yakınındaki orkları hissettiğinde mavi bir ışıkla uyarı sinyali vermesi.
Erebor görevinde bir trol mağarasında keşfetti onu agresif ve mağrur cüce Thorin Meşekalkan. Pek çok maceranın durak yeri Ayrıkvadi’ye vardıklarında Elrond’un ork katili olarak tespit ettiği kılıç, aynı şekilde kullanma sözüyle Thorin’ e hediye edildi. Nitekim ork kasabasına düştüklerinde Thorin verdiği sözü tutmak için defalarca kınından sıyırdı Orcrist’i. Pek çok meşum kanı döktükten sonraysa Mirkwood Orman elfleriyle yaşanan tatsızlıklar ayırdı onları.
Orcrist bir süre Thranduil’in gözetiminde kaldı. Thorin’e dönüşü ise Erebor Dağı eteklerindeki elflerle cüceleri yeniden birleştiren Beş Ordu Savaşı’ndan sonra, mezarındaydı. Cücelere zaferin bedelini gösteren ve krallarını onurlandıran kılıç, Thorin’in mezarından Erebor Dağı’nı korur ve mavi ışığıyla karanlıkları dağıtır hala.
Merry’nin Höyük Hançeri
Hep söylerim; bir hobbitin elinde silah varsa, kıyameti aramaya zahmet etmeyin boşuna! Hobbit silahları arasında bence en özeli Merry Brandybuck’ın hançeri. Savaş sonrasındaki ününü bilemem ama Shire kayıtlarında denk geldiğimde, gözlerimi dolduracak yegane silahtır batılı adamların hançeri.
Dunedain’in ata mezarlığı olan höyüklerde kapana kısılan Hobit grubu muhtemelen, Cardolan’ın son prensinin mezarından sahiplendiler dört hançeri. Bunlar yaprak biçimli, kırmızı ve altından yılanlarla süslü kabzalara sahip güçlü silahlardı. Alaşımları bilinmiyor olsa da hedeflerinde cadı kral ve tayfasını öldürmek vardı. Hançerlerden yalnızca biri binyılların ardından amacını gerçekleştirdi.
Merry yol boyunca birkaç orka zarar vermek için kullandığı hançerini kral Theoden’e sunarak Rohan süvarisi bile oldu. Yürekli tavrı sayesinde Eowyn’le birlikte Pelennor Çayırları Savaşında, Cadı Kralı dizinin arkasından yaraladı. Hançer zarar vermek istediğinin etine girince, büyüsünü açığa çıkartarak geri dönüşsüz bir hasar bıraktı. Nazgûl efendisi Eowyn’den son darbeyi alıp yere yıkılmadan önce de misyonunu tamamlamanın rahatlığıyla eridi gitti.
Vingilot – Earendil’in Yıldızı
Quenya dilinde köpük çiçeği anlamına geliyor Vingilot. Beleriand kıyılarında yer alan huş ağacı Nimbrethil’den işlendiği için beyaz gövdeli. Gümüş yelkenleri, altın kürekleri ve kuğu boynuyla tam bir Teleri amblemi. Adına yaraşır şekilde Gri Limanların efendisi Cirdan ve kutlu Earendil’in emeğiyle yapıldı. Güzelliği deniz üzerindeki gündoğumu kadar akıl alıcı olsa da şanını çıktığı Valinor yolculuğuna borçlu.
Valinor’a gitme isteği Earendil’in içine batıya açılan anne babasını bulmak ve Melkor’a karşı Valar’dan yardım istemek amacıyla musallat olur. Yalnız büyük sefere yelken açtığında, Noldor elfleri geride kalan eşi Elwing’den silmarili almak için saldırır. Elwing koynuna sakladığı silmarille denize atlayınca Ulmo’nun acımasıyla beyaz bir kuşa çevrilir. Sisli Deniz ortasında bu şekilde kavuşur birbirine iki aşık. Batıya gittikçe de mücevherin artan ışığından duruma uyanan Earendil, silmarili alnına bağlayıp yolu göstermesini sağlar.
Yani böylece karanlıktan doğar Earendil’in yıldızı. Silmaril hiç bu denli anlamlı bir amaca hizmet etmemiş ki o vakte kadar. Valar yardım edince Gazap Savaşı’nda yenilen Melkor’un boşluğa atılması, Earendil’in gemisiyle son kez yanaştığı Orta Dünya’da ejderha Kara Ancalagon’un düşmesini sağlayıp Beleriand’ı sulara karıştırması tamamlıyor seferi. Zaferden itibaren Earendil ve eşi, Valinor’da bir elf olarak daimi konuk. Ondan doğan elf kökenlilerse soylarını belirleme hakkına sahip, tıpkı Arwen gibi.
Ama Valinor’un isteğiyle görevi burada bitmiyor dalgaların incisinin. Mesela Melkor’u dışarıda tutan kapıların nöbetçisi oluyor Earendil. Gemisiyle her sabah ve akşam gökyüzünde süzülüyor, elfler de uzaktan gördükleri yıldıza bakıp ona Gil- Estel diyorlar; yüksek umut ışığı. Ayrıca Numenor adası bulunurken Dunedain’e yolu gösteren de, Galadriel’in Frodo’ya verdiği şişedeki ışığın kaynağı da o. Silmaril haklı olarak Earendil’le özdeş artık. Mücevherlerden en azından birinin iyiliğe sebep olması gerçekten de paslanan umutları tazelemiyor mu? Kuvvetlice silkinip işte bu demedik mi geek ahalisi?
Dor-lómin’in Ejderha Miğferi
Hador hanesinin yadigarı, Turin Turambar’ın imzasına dönüşen miğferin son iki sahibine pek talih getirmediği söylenebilir. Yine de savaşta çelenk misali süslediği başları korurken, gerideki takipçilere moral takviyesi sağladığı ortada. Altın ve çeliği kaynaştıran siperlikli miğferin, üzerindeki rünler sayesinde kılıçlarla okları yollarından alıkoyduğu da söylenir. Bir miğfer daha ne yapsın? Yapan safi yetenek Telchar olduğundan hep bunlar.
Başlangıçta Azaghal miğferini, onu ork saldırısından kurtaran Maedhros’a hediye eder. Fingolfin’e kadar bu şekilde devredilen miğfer, Dor-lómin derebeyliği kurulunca Hador Hanesine verilir. Cüceler için yapıldığından oldukça ağır olan miğferi güçsüz kişiler kullanamaz, bu da Hador hanesine artı puan yazar. Gösterişi büyük ölçüde üzerindeki ilk ejderha Glaurung’un kabartmasından gelir.
Hurin’den sonra en çok Turin Turambar’ın kullandığı miğfer, onun yetkinliğini perçinler. Hatta arkadaşı Beleg’le Doriath ve Teiglin arasındaki bölgede orkları avlarken yaşadıkları tepeye Dor-Cúarthol yani Miğfer ve Yay Ülkesi der Turin. Dehşetli Miğfer anlamındaki Gorthol lakabını edinir orada. Glaurung’u öldürürken de başında miğferinin olduğu söylencesi yaygındır. Sonunda Hurin’e verilse de onun da ölümüyle unutulan bir eşyaya indirgenmiş ne yazık ki ejderha başlık. Oysa kullanıldığı yıllarda hiç şaşmadan, sırf görüntüsüyle düşmanları korkutmanın garantisidir.
Böylece bir dosya konusunda daha sona geldik dostlar. Biliyorum, keşfedilmeyi bekleyen niceleri saklı Arda’nın hazinelerinde. Sırf Batı Sınırlarının Kırmızı Kitabı’nın her bir satırına ömürler bağışlanır, uğruna gençlik idealleri harcanır. Sizin aklınıza gelen umuda değer başka eşyalar varsa yorumlara mutlaka yazın. Kalbinde cüce inadı taşıyan ve nidası sonsuza dek Rohan dağlarında yankılanacak olana selam olsun!
