Hepimizin bildiği gibi, Marvel ve DC gibi süper kahraman hikâyeleri anlatan eserlerde, içinde bilimsel temellere dayanan hikâyeler anlatıldığına yönelik unsurlar bulunsa bile bunlar, gerçek dünyada neredeyse imkânsızdır. Hiçbir bilimsel çalışma, radyoaktif bir örümcek tarafından ısırılınca süper güçlere sahip olunduğuna dair bir tez ileri sürmez. Hatta daha da ileri gideyim, bizim dünyamızda Pym partiküllerine benzer bir şeyi denemeye kalksaydık, küçülürken önce kör olacaktık ardından da kısa bir süre içinde ölecektik. Ama söz konusu kurgusal bir evren olunca bilimsel yasalar, o evrene göre değiştirilebiliyor. Bu yüzden bu hikâyeler, kendi içlerinde mantıklılar.
Aslında yeni bir evrenle beraber oluşturulan büyülü, büyücülü, cadılı fantastik eserlerde de durum böyledir. Gerek sihir gerek bilim söz konusu olsun, kurgu dendiğinde işin içinde gerçek dünyada karşılığı olmayan veya gerçeklikle çok az bağlantısı olan, hayal gücünün sınırlarını zorlayan hikâyeler söz konusudur. Bu yüzden MCU’da baskın hâle gelen sihir temasını yadırgamamak gerekir. Ancak eski filmlerden beri gördüğümüz, hikâyelerin içine bilimsel temeller koyma çabası, son zamanlarda izlediğimiz sihirle temellendirilen hikâyelerin yanında yerini biraz kaybetmiş gibi duruyor.
Iron Man, Incredible Hulk, Captain America: First Avengers filmlerinden beri işlenen hikâyelerin temeli, bilimsel unsurlara dayanmaktaydı. Evet, Thor filmlerinde de sihir, büyü, illüzyon gibi şeyler görüyorduk. Ancak Thor’un çekici bile bilimsel olarak incelemeye alınıyordu. Hatta Far From Home’da Peter, Thor’un bir mit karakteri olmaktan çıktığını, onu artık fizik dersinde gördüklerini söylemişti. Ancak Doctor Strange filmiyle başladığını söyleyebileceğimiz şekilde, evrendeki büyücülerin ve fantastik unsurların, önemli filmlerin hikâyelerinde gittikçe egemen olması, Faz 4’te en çok karşılaşacağımız hikâye anlatımı olacağa benziyor. Spider-Man No Way Home’da bile olayların kırılma sebebinin Doctor Strange’in yaptığı yanlış bir büyü olması, bu durumu ispatlar nitelikte. Çünkü bilenler bilir, Spider-Man hikâyelerinin büyük bir bölümünü, bilim temelli hikâyeler oluşturur. Baş kötü karakterlerinin çoğu da güçlerini bilimsel olayların sonucunda almıştır. Şimdi ise bir Spider- Man hikâyesinin temelini, yanlış giden bir büyüye dayandırdıklarını görüyoruz.
Faz 4’ün ilk işi olan WandaVision’da da işlenen konu sayesinde evrendeki Doctor Strange dışındaki cadıları ve karanlık büyüleri, daha yakından tanımış olduk. Ardından Loki dizisinde, Varyant Loki’lerin büyü güçlerini en belirgin biçimde kullandığına şahit olduk. Kang karakterinin, yani, dizideki He Who Remains’in, her ne kadar çoklu evrenleri keşfeden bir bilim insanı olarak bilimsel arka planlı bir hikâyeye sahip olsa da, Doctor Strange’i en çok uğraştıracak karakter olacağını düşünüyorum. Böylece hikâyenin merkezine yine büyücüler yerleşmiş olacak. Hatta belki Loki, Wanda ve Doctor Strange’in takım olduğu bir hikâye bile izleriz. Multiverse of Madness’da bunun olacağı konuşulsa da Loki’nin dizide yarım kalan hikâyesi sebebiyle henüz erken olduğunu düşünüyorum.
Doctor Strange ve Wanda’dan ustaca büyü hikâyeleri çıkar mı? Bunu zaman gösterecek. Ama iyi olacaklarına dair benim güvenim tam. Özellikle en son seyrettiğimiz projelerin beklediğimden fazla iyi çıkması nedeniyle bunlardan çok daha iyi filmler ve diziler bekliyorum. Ayrıca MCU’da büyünün daha fazla keşfedilmesi gerektiğini ve evrendeki farklı büyücülerin hikâyelerini de MCU’da geçen çizgi romanlarda veya yeni dizilerde görmek istiyorum. Neticede evrenin yeni patronları, büyücülermiş gibi duruyor. Özellikle Wong’un Faz 1’in Nick Fury’si gibi bir yolda ilerlediğini de düşünüyorum. Sonuçta adamı kısa bir zaman aralığında hem Shang Chi‘de gördük hem de Spider-Man No Way Home‘da göreceğiz. Eee, ne diyelim. Daha büyülü bu evren, hepimize hayırlı olsun.
Yazan: Uygar Yaver
