5. “Bring me one of those chickens.”
Bölüm: S04E01 – Two Swords
Ned Stark’ın kılıcının eritilip, iki farklı kılıç hâline getirildiği bölüm, pek çok anlamda sezonun geri kalanı için bir sıçrama tahtasıydı. Two Swords, genel olarak sezon boyunca göreceğimiz şeylerin başlangıçlarını verdi. Bunlardan biri de, Hound’un sonunda öldüğüne üzüleceğimiz bir karaktere dönüşümüydü. Arya ile Hound’un -Yigilante’nin müthiş tabiriyle- İbo ile Güllüşah vari yolculukları, dizinin belki de en komik sahnelerinden biriyle başladı. The Hound ve onun tavuk arzusu, kelimenin tam anlamıyla internet fenomen oldular. Yakıştı da be!
4. White Walker Ritual
Bölüm: S04E04 – Oathkeeper
Oathkeeper’ın sonunda vuku bulan bu sahne, sadece kitap okuyucularını deli etmesiyle bile burada kendine yer bulabilirdi. Sorun şuydu, bu sahne kitaplarda yer almıyordu. İnsanlar ilk başta Benioff ve Weiss’ın kendi ekledikleri bir an zannetseler de, kazın ayağı HBO’nun hatasıyla ortaya çıktı. O son White Walker ritüelinde bebeği White Walker’a çeviren karakter, credits bölümünde “Night’s King” olarak geçiyordu. Bu sonrasında hemen kaldırıldı ama ok yaydan çıkmıştı; Night’s King kitapta sadece efsane olarak adı geçen bir karakterdi ve kanlı canlı duruyordu karşımızda. Bu haliyle, insanlarda “ulan demek ki George R. R. Martin bunlara kitapların ilerisini de söylemiş” izlenimini uyandırdı. Sadece bu anlamda bile, unutulmaz anlardan biriydi.
3. “Drop the scythe!”
Bölüm: S04E09 – The Watchers on the Wall
Sezonun en tartışmalı bölümünden, listeye girmeyi başarmış ikinci sahne; bölüm incelemesinde de öve öve bitiremediğimiz tırpan sahnesiydi. Hep Night’s Watch’ın bilmediğimiz bir takım önemli savunma hamleleri olduğundan şüpheleniyorduk. Neticede Castle Black yüz yıllardır düşman eline düşmediyse, bunun bir hikmeti olmalıydı. Hikmet, Eddison Tollett duvarın tepesinden emri verince anlaşıldı: “Drop the scythe!”. İşte dördüncü sezonun Wildfire anı da buydu. Bir anda çıkan ve çok güzel gözüken, etkileyici bir savaş sahnesi. Bir insan daha ne ister?
2. “You raped her. You murdered her. You killed her children!”
Bölüm: S04E08 – The Mountain and the Viper
Benioff ve Weiss’ın bu sahnenin bu denli koyması konusundaki günahlarını daha evvelinde sizlerle paylaşmıştık. Belki de çok fazla şey söylenebilir Oberyn’in Gregor Clegane ile olan dövüşüyle ilgili; fakat en nihayetinde bize soracak olursanız; her türlü lafın altında tek bir ismin geçmesi gerekiyor: Pedro Pascal. Pascal, bu sahnede Oberyn’in haklı öfkesini o kadar muhteşem bir şekilde canlandırdı ki, izledikten haftalar sonra dahi evin içerisinde “You raped her. You murdered her. You killed her children!” diye gezmek işten bile değildi. Dövüşün sonu, hiç de umduğumuz gibi gitmedi, ama dövüşün kendisi tam manasıyla dizinin en unutulmaz sahnelerinden biriydi.
1. “I demand a trial by combat”
Bölüm: S04E06 – The Laws of Gods and Men
Hafiften yolu yapılmaya geçen bölüm başlanmış girişiyle; üst üste gelen tanıkların söylemleriyle ilginçleşen gelişmesiyle, Peter Dinklage’in bu seneki Emmy’sini de garanti altına alacak performansına şahit sonucu ve çıkış müziğiyle sezonun en unutulmaz sahnesi buydu. Charles Dance’ın yansıttığı otorite, Sibel Kekilli’nin kalbimizi kıran soğukluğu, Lena Headey’nin aç öfkesi ve Pedro Pascal’ın meraklı gözleri kesinlikle az övgüyü hak etmiyor. Ama bu sahneyi unutulmaz kılan Dinklage’ın beş dakika içerisinde bir insanın hissedebileceği her uç duyguyu bir anda yansıtan kusursuz tiradıydı. Nefeslerimizi tuttuk ve Tyrion’u dinledik; ve en nihayetinde onun dudaklarından dökülen “Trial by Combat” dileği ile beraber giren Rains of Castamere sırasında resmen içimizden bir parça düştü, kendisini bizimle beraber yere sabitledi. Bir süre kalkamadık yerimizden, öylece kaldık. Apışıp kalmamıza sebep olan şey, Dinklage’ın huşu uyandıran oyunculuğuydu. O oyunculuk sayesinde de bizce, bu sahne açık ara sezonun en unutulmaz sahnesiydi.
Bizce durum böyle. İlla ki sizin katılmadığınız yerler vardır. Sizce sezonun en iyi sahneleri neydi? Çekinmeyin, aşağıya yardırın. Konuşalım, tartışalım, biten sezona güzel bir selam çakalım!
