2015’te görüp görebileceğimiz son Marvel Cinematic Universe‘te geçen iş olan Jessica Jones, en sonunda çıktı. Biz de, Daredevil’a yaptığımız gibi; yine bölümleri tek tek inceliyor; ardından birkaçını beraber bir yazıya dönüştürüyoruz. Bu gördüğünüz, yazıların birlikte anlamlı bir kısa özet oluşturması için tasarlanmış ilk paragrafları. Sırf burayı okuyarak, genel kanaatimizi çözebilirsiniz. Daha detaylı yorumlar, easter egg tespitleri ve analizler arıyorsanız, maddelerdeki linklere tıklayın. Yazılar spoiler’sızdır!
1. Birinci Bölüm: Beklediğimiz Kadar Değil Sanki
Aşağı yukarı Daredevil‘ın ilk bölümünü izledikten sonra hissettiklerimi anımsamaya çalışıyorum. Ya da Narcos‘un. Ya da House of Cards‘ın. Dürüst olalım, Netflix dizilerinin ilk bölümleriyle; diğerlerini aynı şekilde değerlendirmek mümkün değil. Çünkü tam olarak ilk bölüm değiller bunlar, daha ziyade giriş paragrafı kıvamındalar. O yüzden, biraz daha yavaş olabiliyorlar bazen. Ama yine de, düşünmeden edemiyorum. Daredevil’da, Narcos’ta, House of Cards’da ilk bölüm sonrasında bundan daha heyecanlı değil miydim?
2. İkinci Bölüm: Ve Biraz Daha O Aradığımız Jessica Tadı…
Kabul; Daredevil‘la ilgili heyecanımın, ilk bölümün bitiminden başlamış olması; Jessica Jones’ta ise belirgin bir durağanlık hissetmem; karakterleri enteresan yapan şeylerin ön plana çıkmasıyla direkt bağlantılı. Matt Murdock’u yıllarca çizgi roman sayfalarında diğerlerinden ayıran şeyler, dizide ilk bölümde yerine oturuyordu. Jessica’da ise öyle olmadı. Karakterin alametifarika duruş ve tavırları, ilk bölümde pek çıkmadı karşımıza. Ama ikinci bölüm, bu konuda bambaşka bir kapıydı.
3. Üçüncü Bölüm: Kalbimin Sarayları Senin Be Luke…
Ve üçüncü bölüme geçtiğimizde, artık bazı şeylerin daha yerli yerine oturduğunu görüyoruz. Jessica‘nın daraldıkça kendi kendini yok etmeye eğilimli davranışları; alaycı tavrı bir yanda. Purple Man‘in -gittikçe aşındığını kabul etmemiz gerektiği- ürkütücülüğü bir yanda. Patsy Walker‘ın geçmişini eşeleyip, biraz Hellcat‘leşme süreci bir yanda. Hope‘un masumiyetini kanıtlama süreci ve Hogarth‘ın buradaki rolü öte yanda. Luke Cage‘in reyizler reyizi oluşu ise bambaşka bir tarafta. Jessica Jones’un gidişatı az çok belli. Bu olumlu bir şey mi; işte ondan çok emin değilim.
