Marvel’ın Yaptığı ve İmparatorluğunu Başına Yıkabilecek 2 Kritik Hata

1. Eski Karakterleri Yenilemek Yerine, Yenilerini Ekleme Eğilimi

Durum nedir?: Marvel’ın oyuncularla yaptığı çok filmlik kontratlardan, hangi aktör/aktrisin kaç film için sözleşmeye imza attığını biliyoruz. Örneğin sırasıyla Iron Man ve Captain America’yı oynayan Robert Downey, Jr ile Chris Evans’ın sözleşmeleri Avengers 3’ten sonra bitiyor. Bu iki oyuncu da sözleşmeleri bittikten sonra yeni bir taneye imza atma konusunda biraz temkinli olduklarını daha önce birinci ağızdan duyurdular, hatta Evans yer yer komple oyunculuğa ara verebileceğini dahi belirtti. Benzer bir durum Nick Fury’yi oynayan Samuel L. Jackson için de geçerli, kendisinin de sözleşmesi yavaş yavaş bitmekte.

Bu Marvel için tabii ki bir sorun oluşturuyor, zira sözleşmeler yenilense dahi, oyuncuların yaşlandığı su götürmez bir gerçek. Robert Downey, Jr. gelecek sene 50 yaşına basacak ve her ne kadar hâlâ diri olsa da, Iron Man rolü de çok fazla fiziksel zorluk teşkil etmese de bir noktadan sonra vücudunun tempoyu kaldıramayacak hâle geleceği doğal bir sonuç. Chris Evans’da Avengers 3 çıktığında 40’ına yaklaşmış olacak. Gerçek hayatta bir Super Soldier serumu bulunmadığından, onun da bir noktada “Benden bu kadar” diyeceği aşikar.

Marvel’ın bu soruna bulduğu çözüm, bu ikonik ve ana akım seyircinin kabul ettiği karakterler yerine Marvel’ın B, C ve D listelerinden yeni isimleri getirmek oldu. Şimdilik kendi dizi veya filmlerine kavuşacağını bildiğimiz süper kahramanlar şunlar: Ant-Man, Doctor Strange, Daredevil, Luke Cage, Jessica Jones ve Iron Fist. Bu Ağustos ayında vizyona girecek Guardians of the Galaxy’den söz etmiyorum bile. Bu arada bir de Phase 3 için Ms. Marvel’ın bahsinin ciddi ciddi geçtiğini de söylemek gerek; Kevin Feige bir röpörtajında bunu kendi söylemişti zaten.

Peki buradaki sorun ne?: Çizgi romanlarda yaşlanma, aktörlerle sözleşme yenileme gibi bir şey söz konusu olmadığından, 40 sene boyunca Captain America hikayeleri yazabilirsiniz. Çizgi romanlarda zaman asılı durduğundan, okuyucular da bunu kabullendiğinden “Ulan 70 senedir Steve Rogers’ı okuyorum bu ne?” demez kimse. Fakat eğer karakterin popülaritesi düşerse, işte o zaman müdahale etmek zorunda kalırsınız.

Bugüne kadar hem Marvel, hem de DC bu müdahaleleri çok nadiren yeni karakterler üreterek çözdüler. Marvel’ın 75. yıl dönümü için yaptığı karakter çizelgesine baktınız mı bilmiyorum. Amerikan çizgi roman devi internet sitesine tüm karakterlerinin ne zaman yaratıldığını açıklayan bir etkileşimli infografik koymuştu. Baktığınız zaman, 1990’lar ve 2000’lerde yeni süper kahraman üretiminin çok azaldığını görürsünüz. Zira halihazırda şişik olan evreni daha da semirmektense çizgi roman yazarları eski karakterleri yenilemeyi tercih etmişlerdir.

Nedir bundan kastımız? Captain America’nın ölümü ve yerine Bucky’nin geçmesidir mesela. Peter Parker’ın zihninin Doc Ock tarafından işgal edilmesidir. Binbir türlü oyunla eski karakterler yenilenebilir. Yapay zeka ile bir süper kahraman birleştirilir, Cap’in durumunda olduğu gibi isim aynı kalıp, titr devredilebilir. Karakter şekil değiştirebilir. Buradaki mühim olan şey, halihazırda insanlara “E abi Thor’a niye SHIELD yardıma gelmedi?” diye sordurtan şişman yapıyı daha da karmaşıklaştırıp, kendi ağırlığı altında ezilmesini engellemektir. Iron Fist dizisini izlerken “e Cap yardıma gelse ya, peki ya şimdi oradan SHIELD çıkarsa, bir dakika burası Iron Man’e yakın değil mi?” gibi soruları zaten soracağız, bir de bunun üzerine “e peki Agent Coulson, ya tamam da Ant-Man, iyi de Doctor Strange onu şöyle yapmıştı böyle olmasın diye?” gibileri eklenirse, ipler iyiden iyiye birbirine dolanır. Dolanacaktır.