Bazı şarkılar vardır, bir amaçla gelirler dünyaya; ancak o amaçta kalmak kaderlerinde yoktur. Belki orijinal sanatçıdan gayrı biri coverlar, şarkının tonu ve hissiyatı değişir –Nine Inch Nails‘in Hurt’ünün artık Johnny Cash‘in Hurt’ü olması gibi. Bazen bir dava sahiplenir şarkıyı, marş hâline gelir. Bazen ise sadece doğru zamanda ve doğru yerdedir.

Blonde Redhead’in önceden çok da bilinmeyen parçası For the Damaged Coda da işte öyleydi. Şarkı, Rick and Morty onu Close Rick-counters of the Rick Kind bölümünün finalinde kullanana kadar sadece grubun sert hayranlarının bildiği, Melody of Certain Damaged Lemons albümünü huşuyla kapatan bir parçaydı sadece. Ötesi yoktu. Kültürel bir rüzgar değildi.

Sonra bölümün sonunda, mükemmel bir biçimde, her şeyin arkasında geçmişini bilmediğimiz bir kötü Morty olduğu açığa çıkarken çaldı. İnsanlar unutmadılar şarkıyı. Rick and Morty’nin kusursuzca kullandığı diğer birkaç şarkı gibi –Do You Feel It, X Gon Give It To Ya, Baker Street– o da mıhlandı hafızalara. Bu yeterli gibi gözüküyordu şarkının tarih sahnesindeki yerini alması için… Sonra The Rick-lantis Mixup geldi.

Bölümden her söz ettiğimizde animasyon tarihinin gelmiş geçmiş en iyi bölümlerinden ifadesini kullansak yine de çok abartmış olmayacağımız kadar kaliteli bir hikayenin, “içimizden trenle geçti” desek mübalağayı kısık kullandığımızdan bizi suçlayabileceğiniz kadar kaliteli finalinde bir daha çaldı şarkı. Bu sefer farklı bir etki yarattı. Çünkü bu sefer, bir imza, bir kartvizit olarak kullanılmıştı şarkı. Rick and Morty izleyicilerinin hepsinin tüyleri istisnasız bir şekilde ayağa kalktı o ilk piyano notaları girince. Ondan sonra öteki dünyadan gibi gelen vokaller girdi. Cesetler süzüldü bir bir önümüzden. Mavi yaka Rick. Trençkot Rick. Kötü polis Morty. Kampanya yöneticisi Morty. Onun ellerinden boşluğa uzanmış bir takım fotoğraflar. Fotoğraflarda kötü Morty.

Bu, şarkının tarihe geçmesine yüz bin milyar kat daha katkı sağlamakla kalmadı, aynı zamanda hayranların içinde de çok hakiki bir duygusal coşku doğurdu. Bu coşku, enstürmanını kapanın canını YouTube’a atmasına vesile oldu. Ve bizim de elimizde, yedi farklı enstrümanla yapılmış, yedi farklı For the Damaged Coda yorumu bitti bir anda. Biz de onları size sunmak istedik. Buyurun. Dinleyin, tuttuğunuzu yer imine alın, ne zaman o muhteşem finali anımsamak isteseniz çalın.

Artık uzun konuşmalara gerek yok. Vakit icraat vakti.

 

Harp – Emily Hopkins

 

Bas Gitar – Zulaya

 

Ukulele – Randy Gapasin

 

Elektro Gitar – Deaf Mouse

 

Launchpad – Wait, What?

 

Piyano – PandaTooth

 

Akustik Gitar – Gerd Faolan

Author

Geekyapar'ın yazı işleri şövalyesi. Uluslararası İlişkiler okudu, okula girmeden önce yaptığı işi yapıyor. Küçükken "Büyüyünce ne olmak istiyorsun?" diyenlere yazar diyordu. Tüm internette bulmak için: @acyberexile.

Bir Yorum Yazmak İster Misin?

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.