Anime sevin, sevmeyin. Manga okumuş olun, olmayın. Hayatınızda Uzakdoğu kültürüne ait herhangi bir şey bulunsun, bulunmasın; fark etmez. Birileri bir yerlerde Hayao Miyazaki dediği zaman, kulak kabartıp dinlersiniz. Miyazaki, çok az yaratıcının sahip olduğu janrlar üstü ve kültürler arası bir etki alanına sahip. Charlie Chaplin gibi. Walt Disney gibi. Jim Henson gibi. Steven Spielberg gibi. Herge gibi.
Bireysel olarak sevip sevmemek, her zaman olduğu gibi, kişiye kalmış bir durum elbette. Ancak bu yaratıcılar söz konusu olduğunda, nefes kesen bir haşmetleri olduğunu da tartışmak bana fuzuli geliyor. Hayattan büyük insanlar bunlar, başka bir seviyede ikamet ediyorlar. Bu yüzden de, onlar tutup emekli olduklarını açıkladıklarında, insanlar ister istemez üzülüyorlar. Miyazaki örneğinde, Japon üstad 2013’te böyle bir açıklama yaptığında da bu olmuştu.
Ancak elbette, Miyazaki-san daha önce birkaç kez emekli olduğundan, kimileri bunun da uzun sürmeyeceğini düşünüyordu, ki gerçekten de öyle oldu. Miyazaki bundan sonra vaktini farklı projelerle uğraşarak sürdüreceğini; aklında da bir manga ve kısa film olduğunu söylemişti. O kısa film, yani Boro the Caterpillar, hâlâ var. Ancak bir yandan da Miyazaki, aynı projeyi uzun metraj bir eser olarak da hazırlamayı düşünüyor.
Kısa versiyonu yine Ghibli Museum’da yayınlanacak. Uzun metraj versiyonunu ise büyük üstad 2020 Tokyo Olimpiyatlarına yetiştirmeye çalışıyor. Şimdilik hikaye hakkında bildiğimiz herhangi bir detay da yok üstelik. Miyazaki’nin söylediği tek şey, bunun çok ufak, parmaklarınızın arasında ezilebilecek bir tırtıl hakkında olduğu. Herhalde tırtılın ismi de Boro, ama onun ötesinde bir bilgimiz yok. Sadece beklemek gerekiyor ama, Miyazaki beklemek bu. Çok da kötü bir şey çıkamaz sonunda!
