5. 51. Bölüm: Superman 64
Kimilerine göre video oyun tarihinin gelmiş geçmiş en kötü oyunu Superman 64’tür. Bu şimdi günümüz ikliminde söylenince “Marvel fanboy tabi” falan bir cümle gibi duruyor. Ama yok. Samimiyetle öyle değil. Tartışılabilir bir kötülükte değil oyun. Eğer bize inanmıyorsanız, AVGN’in çektiği şahane bölüme alalım sizi. Çünkü elbette vazifesi boktan eski oyunları oynayıp sinirlenmek olan Nerd, en boktan eski oyunu alacaktı karşısına, elbette.
4. 60. Bölüm: CD-I, part 2
Dedik ya, iyi bir AVGN bölümünün kriteri “oyun ne kadar kötü” diye? İşte burada koskoca bir konsol var. Üç kısımlık bu serinin üç bölümünü de öneririz, zira ilk kısım daha ziyade konsolun kendisi ve Hotel Mario’ya, ikinci kısım ilk Zelda oyununa, üçüncü kısım ise kalanlara odaklanıyor. Biz buraya temsilen ikinci kısmı aldık, zira gerçekten de, özellikle az buçuk Nintendo bilenlere ibretlik bir berbatlıkta oyun, Nerd de muazzam tepkiler veriyor.
3. 27. Bölüm: Silver Surfer
Superman 64’e çok kötü deniyor diye DC’leri üzmeyelim, Marvel’dan da bir videosunu koyalım Nerd’ün (çünkü böyle saçma salak dertlerimiz de var artık). Silver Surfer videosu, ilk üçte olmayı bir sebepten dolayı hak ediyor aslında. Oyun kendi başına o kadar da kötü değil. Ama çok zor, abes zor, anlamlandırılamayacak kadar zor. Ve video, Nerd o zorlukla baş etmeye çalışırken yaşanan köpürmeyi o kadar iyi anlatıyor ki, çocukluğunuzda oynadığınız ve sizi delirten onlarca imkansız oyunu anıyorsunuz içinizden izlerken.
2. 74. Bölüm: Plumbers Don’t Wear Ties
Plumbers Don’t Wear Ties, yarı erotik bir interaktif film. Daha bu cümle sorunluyken, şunu desem ne dersiniz peki: Oyun bu cümlenin ima ettiğinden çok, çok, çok daha garip. AVGN’in en sevdiğim yanı, tarihin tozlu köşelerinden spastik evladı spastik oyunları çıkartıp lügatlara katması. Ve o lügatta, gerçekten Plumbers Don’t Wear Ties kadar acayip bir oyun yok. İki numaraya boşuna koymadık. Bir numarayı da kıl payı kaçırdı yani bu arada…
1. 56. Bölüm: Dick Tracy
Başından sonuna kadar hak eden bir bölümü koyduk tepeye. Çünkü aslında olay şu; paylaştığınız hobinizi sizin kadar ciddiye alan birinin, gerçekten sizi de çocukken deli eden bir takım şeyler üzerine samimiyetle hönkürmesini izlemek AVGN’in esas keyifli noktası. Üzerine daha fazlasını koyması Rolfe’un başarısı, ama koymasaydı dahi, Dick Tracy’nin sonunda (kesinlikle atlayarak izlemeyin, hak edin o sinir patlamasını) kademe kademe yükselen o öfke üzerine bir kariyer inşa ederdi James. Etmedi, fazlasını yaptı, o da onun krallığı!
