İnternetin ön sayfası Reddit‘te gezinmek, çoğu zaman bilgisayar ekranına bakarken yapacak bir şey bulamadığınız o anlarda kendinize verebileceğiniz en güzel hediye. Hele ki serde geeklik, içeride heves varsa. Boş boş fare tekerleğini aşağıya kaydırırken bulabilecekleriniz absürt bir meme‘den, uzun yıllar saklı kalmış bir makaleye; muhteşem orijinal bir çizimden vakti zamanında ıskaladığınız bir lezzete kadar uzanabiliyor.
Size bugün söz etmek istediğimiz şey de bu son kategoriye giriyor. Vakti zamanında Harry Potter serisinin neredeyse histerik bir heyecanla beklenen beşinci kitabı Zümrüdüanka Yoldaşlığı için popüler eğlence dergisi Entertainment Weekly özel bir şey yapmaya karar veriyor. “Bunu kuru kuru incelemek yetmez” diyorlar ve dünyanın gelmiş geçmiş en çok satan yazarlarından birine, dünyanın gelmiş geçmiş en çok satan serilerinden birinin son kitabını inceletmeye karar veriyorlar. Böylece Stephen King‘in kaleme aldığı Order of the Phoenix incelemesi doğmuş oluyor.
Linki yukarıda paylaştık, lisanı olan ve Harry Potter’ı ya da Stephen King’i seven herkese gönül rahatlığıyla öneriyoruz. Çünkü King gerçekten de akıl dolu bir edebiyat incelemesi çıkartmış ortaya. Kendisinin mazisini, elde ettiklerini, ortaya koyduklarını düşününce böylesi bir şeye şaşırmak mantıklı değil belki de; ancak bir yandan çoğu üretici ürettiği metaya eleştirel yaklaşamayacak kadar yakın durur. King’in bir yandan bu ustalığa erişecek kadar işin içinde olup, bir yandan da başka ustalıkları analiz edebilecek kadar geniş bakabiliyor olması şüphesiz ki ona hayranlığımızı arttırıyor.
Ben kendi payıma King’in Rowling’e yönelttiği zarf kullanımı eleştirisini felaket kıymetli buldum. Çünkü King, Rowling’in hemen hemen her sayfada 8-10 zarf kullanıyor olmasını bir güvensizlik belirteci olarak kabul ediyor, bunu harika örneklerle destekliyor ve kırıcı da olmamayı başarıyor; gerçekten de işin piri olmuş adamlarda göremeyeceğiniz bir zerafet var işaret ettiği zayıf karınlarda. Zaten Sezar’ın hakkını da Sezar’a vermeyi es geçmiyor. Bu da bilhassa size ulaştırmak istediğim pasaja getiriyor bizleri. Eleştiri yazısını kitabın sınav temasına hitaben soru-cevap şeklinde yapan King; “Zümrüdüanka Yoldaşlığı ile ilgili en iyi şey nedir?” diye soruyor, şöyle cevap veriyor:
“Bunu cevaplamak çok kolay. Büyük bir fantastik roman, büyük bir kötü olmadan var olamaz. Her ne kadar Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen (elbette biliyoruz: Lord Voldemort) bu kategoriye dahil olmak için doğaüstü ozonunu azıcık fazla delmiş geçmişse de; Hogwarts’ın yeni Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni bu görevi gayet iyi ifa ediyor. Nazikçe gülümseyen Dolores Umbrdige; küçük kız sesi, kurbağamsı suratı ve pençe-vari dolma parmaklarıyla Hannibal Lecter’dan beri karşımıza çıkan belki de en iyi kötü karakter. Gerçekten Korkunç Öğretmen’i hatırlamak için çocuk olmamıza gerek yok. Bizim okula giderken ayaklarımızı sürümemize sebep olan o öğretmenlerden biri bu, ve bir noktada hak ettiğini bulacağına dair o yana yakıla hissettiğimiz umut, kısmi de olsa sayfaları çevirmemizin sebebi… öteki kısmı da bundan sonra ne yapacağına dair hissettiğimiz korku tabii. Çünkü elbette, Harry Potter’ı Quidditch oynamaktan uzaklaştıran bir öğretmen, her şeyi de yapabilir…”
Ezcümle: King 2009 senesinde, Umbridge’i Hannibal Lecter’dan beri gördüğü en iyi kötü olarak ilan etmiş. İnanır mısınız, bu ilanı hiç görmemiş olan bizler için bile inanılmaz değil bu. Çünkü gerçekten, bir Potterhead olarak ben itiraf etmekte beis görmüyorum: Voldemort mu Umbridge mi diye sorsanız bana, sanırım ben de Voldemort’la karşılaşmayı yeğlerim. Siz?
