5. Onyxia’s Lair
Estetik: Orta. Onyxia’s Lair’in en büyük günahı, Dustwallow Marsh gibi bayıklıktan bayıklık beğenen bir lokasyonda geçmesiydi.
Lore: Yüksek. Evet, MC için söylenen şey Onyxia için de söylenebilir belki. Ama The Missing Diplomat ile başlayan quest zinciri Onyxia’s Lair’i tek başına hayran edici bir hâle sokuyor. Stormwind’in kayıp kralından, Westfall’daki Defias ayaklanmalarına ve Redridge’deki ork işgaline kadar pek çok şey, Onyxia – Prestor ilişkisiyle açıklanıyordu.
Boss mekanikleri: Orta. Onyxia klasik bir ejder dövüşüydü. Şimdi küçük görmek mümkün, ama o zamanlar gerçekten de whelp’leri, alevi ve zor tutulan aggrosuyla pek çok kişi için kendini kaybetme sebebiydi.
Oyunun tarihi içerisindeki yeri: Muazzam. Onyxia oyunun ilk ejderha boss’uydu. Bu bir fantastik MMO için bile başlı başına yeterli bir saygı sebebi.
4. Sunwell Plateau
Estetik: Yüksek. Ben şahsen Blood Elf mimarisini hep sevmişimdir. Sunwell de bununla dolup taşıyordu.
Lore: Yüksek. Sunwell Plateau pek çoğumuz için Warcraft III’ten aldığımız tadı vermişti bize. O yüzden de inanılmaz tatmin ediciydi.
Boss mekanikleri: Orta. Yanlış anlamayın, bazı mekanikler gerçekten iyiydi. Ama pek çok encounter, yıllar içerisinde unutuldu gitti. Yani iyiydi, ama öyle çok özel bir yanı da yoktu pek çok mekaniğin.
Oyunun tarihi içerisindeki yeri: Orta. Kuşkusuz lore olarak yeri derin Sunwell Plateau’nun. Fakat aynı Naxx’ın 60 versiyonu gibi, bu da Wrath of the Lich King’in çıkışına çok yakın bir zamanda yayınlandığından, pek çok oyuncunun şahsi mazisinde yer edemeden sündü gitti.
3. Icecrown Citadel
Estetik: Yüksek. Icecrown Citadel, Frozen Throne’u oynarken hayal ettiğimiz gibiydi.
Lore: Yüksek. Neresinden tutsak, neresinden baksak, neresinden çeksek yine yüksek. Tirion, Saurfang, Bolvar, Sylvanas, Varian… Her şeyden önemlisi de Arthas. Muazzam bir hikayeydi Arthas’ınki, finali de muazzam oldu.
Boss mekanikleri: İyi. Wrath’in pek çok raid’i gibi bunda da o zaman yeni olan fikirler kullanılmıştı. Aynı zamanda çevrenin kullanımı da pek bir başarılıydı.
Oyunun tarihi içerisindeki yeri: Yüksek. Mekanikleriyle, hikaye anlatım teknikleriyle, estetik diliyle sonradan gelen pek çok raid’e örnek oldu ICC.
2. Karazhan
Estetik: Yüksek. Oyunun en güzel tasarlanmış yerlerinden biriydi Karazhan.
Lore: Yüksek. O Deadwind Pass’in oyun içerisinde iki yıl öylece beklemiş olması mı, Medivh’in Warcraft’ın başından beri bildiğimiz bir karakter olması mı daha etkili oldu bilmiyoruz, ama Karazhan’a ilk andan vurulmuştuk biz hikayesel açıdan!
Boss mekanikleri: Yüksek. Sadece “şurada dur, şuraya koş” şeklinde değil, boss mekanikleri daha önce denenmemiş fikirleri ve gerçekten vurucu ses / görsel tasarımlarıyla da çok etkileyiciydi.
Oyunun tarihi içerisindeki yeri: Yüksek. Bugün hâlâ bir Karazhan remake’i ister durur insanlar.
1. Ulduar
Estetik: Yüksek. Titan mimarisi ve eserleri gerçekten de büyüleyiciydi, özellikle de Northrend’in o buzul atmosferiyle birleşince.
Lore: Yüksek. Ulduar’dan Azeroth ile öğrendiğimiz şeylerin yüzde birini bile başka bir yerden öğrenmedik. Hem Titan, hem de Old Gods mitolojisiyle ilgili doldurduğu boşluklar inanılmazdı.
Boss mekanikleri: Yüksek. Ulduar’ın pek çok boss mekaniği, hâlâ WoW oyuncuları için unutulmazlar arasındadır.
Oyunun tarihi içerisindeki yeri: Yüksek. Karazhan gibi, Ulduar’ın da bir yeniden yapımını istiyor oyuncular, her ne kadar hikayesel olarak bunun altından kalkmak çok imkansız olsa da…
