Gelmiş Geçmiş En Böğür Parçalayan 10 Unutulmaz GAME OF THRONES Sahnesi

Bir tek benim ölmediğim bir Game of Thrones sezonunun daha sonuna geldik. Sezonun son bölümünü ve genelini şöyle bir incelemiş idik. Tüm diziyi baştan almak yemediği için en beğendiğim sahneleri derlemek istedim. Çünkü liste yapmak harika bir şey. “Ya nidin sipiylır viriyırsınız” demeyin diye baştan belirtelim: AĞIR SPOILER VAR. YALNIZ SAĞLAM SPOILER VAR. BURALAR HEP SPOILER.

Her bölümün ardından istisnasız olarak “Game of Thrones bu sefer çok mu ileri gitti?” başlıklı yazılar yazan birkaç gerizekalı yabancı site yazarı muhakkak çıkıyor. Özellikle bu sezon ayyuka çıkan tecavüz ve şiddet eyyorlamalarını pek anlayamıyorum. Sanki hepimiz 5 senedir her sabah büyük bir mutlulukla günaydın diyerek mahalle sakinlerini selamlayan bir Doris Day filmi izliyorduk da bu sezon aniden senaristler kafayı yiyip onu bunu parçalamaya başladılar. Ne izlediğiniz ortada, nasıl bir hikaye izlediğinizin farkındasınız. Şiddetin her çeşidine tanık olmuşsunuz önceki 4 sezonda, halen daha çıkıp “ne bu şiddet?” diye tartışmanın alemi yok. George Martin güzelce açıklıyor bu konuyu: “Ben burada kurgu bir öykü anlatıyor olabilirim ama anlattığım şey özünde Orta Çağ’da geçen bir savaş hikayesi. Ve bir savaş hikayesinde ölen kahramanları ve o ‘cool’ savaşları anlatırken tecavüzü anlatmamak iki yüzlülük olur. Bu hem o dönemin hem de günümüzün bir gerçeği maalesef. Sanki tecavüz yokmuş gibi davranmamalıyız.”

Olur da merak edilir, baştan belirtiyorum: Sansa’nın düğün gecesi sahnesini koymadım. Her ne kadar kıyameti koparsa da Ramsay gibi sapık ve psikopat bir karakterden gelebilecek bir hareket olduğunu düşünüyorum. Kaldı ki grafik olarak gösterilmeyen, başarıyla altından kalkılan bir sahneydi. Bunu isteseler çok daha çarpıcı ve çok daha olay yaratacak kadar sert çekebilirlerdi fakat bu oyunlara başvurmamışlar. Daha etkileyici bulduğum sahneler olduğu için bu listeye alamadım. Shireen’ın diri diri yakılmasını ise, üzerine konuşamayacağım kadar üzüldüğüm için listeye almak bile istemedim. Uydun o kızıl şeytana, yaktın kızcağızı Stannis. Neyse ki çabuk buldun belanı. Huzur bulamayasın öbür tarafta da inşallah.

Jon Snow’un ölümünü almamamın sebebi ise beni tahmin ettiğim kadar vurmaması oldu. Zaten genel olarak Game of Thrones’un bu öldürme fetişinin seyirciyi de duygusal anlamda boşaltmaya başladığını hissediyorum. Hadi seyirci adına konuşmayayım da kendi adıma konuşayım: ben artık tüm bu ölümleri giderek kanıksamış bir halde izliyorum diziyi. En sevdiğimiz karakterler hunharca harcandı bu dizide. Kimilerinin ardından günlerce yas tuttuğumu bilirim. Herkesin öleceğini bile bile bir diziyi izlemek çok keyifli bir deneyim değil. Nitekim Jon Snow’da da ne şaşırabildim, ne de üzülebildim. Ölmesi şart mıydı, hikaye neler getirir, onun olmaması neler götürür onlar başka yazının konusu.

Öyle ya da böyle, bir şekilde beni etkilemeyi başarmış, üzmüş ve şaşırtmış sahneleri listelemek istedim. Ortaya şöyle bir şey çıktı:

10. Bran Stark’ın Aşağı İtilmesi

İlk bölüm finali, ilk şok. Zaten bölümün içinde Cersei – Jamie ilişkisinin tohumları atıldığı için ikisinin gizli kaçamağı o kadar sürpriz olmamıştı hiçbirimize. Bran, kuleye tırmanıp ikisini tam iş üstündeyken bastığında öldürülebileceği ihtimali ilk aklımıza gelen şeydi. Fakat bizi asıl sürüncemede bırakan şey Jamie’nin Bran’i tutup öldürmeyecekmiş gibi yapması olmuştu. Bran’in ilk bölüm finalinde aşağı itilmesi önemli bir sahneydi, çünkü seyirci olarak daha ilk bölümden Game of Thrones’un alıştığımız tarzda bir dizi olmayacağını anlamıştık. Annemin bir lafı vardır: çok atlayanın kıçına kazık batar. Annenin “tırmanma evladım her yere, düşeceksin” demiş olmasına rağmen laf dinlemediğin için daha ilk bölümden kötürüm kaldın işte Bran. Oturacaktın kıçını kırıp kimseye de eyvallahın olmayacaktı.

9. Melisandre’nin Gölge Doğurması

Bu kadının içinden ‘normal’ bir şey çıkmasını zaten beklemiyordum ancak o ana kadar çok fazla fantastik konulara girmeyip daha tarihi dizi kıvamında ilerlemiş oldukları için bir karakterin ne idüğü belirsiz gölge bir yaratık doğuracağına pek ihtimal vermemiştim. Zaten manyak mıyım ben, neden böyle bir ihtimali düşüneyim Allah aşkına? Melisandre’nin bacakları arasından Lost’un Smoke’u gibi bir şey çıktığında Sir Davos’un gözlerindeki “tövbe yarabbim” ifadesi, ekran başındaki herkesin hislerine tercüman olmaya yetmiş de artmıştı bile.

8. Theon Greyjoy’un Hadım Edilmesi

Birini hadım etmek bu dizinin standartları düşünüldüğünde gayet ‘normal’ bir eylem olabilir. Fakat çükünü kesip sucuk yapmak suretiyle ailesine göndermek çok başka bir kafa. Uçkuruna sahip çıkamayan Theon gibi aşağılık ve sinsi bir karakter için ideal bir cezalandırma yöntemi gibi görünüyor, kabul ediyorum. Yine de Ramsay Bolton’ın kendisine yaptığı işkenceyi ve dönüştüğü Reek karakterinin içler acısı halini görünce üzülmeden edemiyorum. Dizinin en grafik şiddet sahneleri serisi olabilir bu. Zira tek bir bölüm değil birkaç bölüm süren, seyircinin de sınırlarını zorlayan bir hikayeydi.

7. Dracarys!

Khaleesi’nin alevlerin arasına girip küllerin içinden ejderhalarla çıktığı sahneyi koymayı düşünmüştüm buraya aslında. Etkileyici bir sahne olmasına rağmen, illa ki bir Khaleesi sahnesi koyacaksam bunun Lekesizler ordusunu kendine bağladığı ve Dracarys diye seslenip ortalığı yakıp yıktığı sahne olması gerektiğine karar verdim sonra. Hem önemli, hem de çok güzel çekilip oynanmış bir sahne. Khaleesi için yükselişe giden yolda ilk adım. Valyrian dilinde konuşmaya başladıktan sonra Kraznys’in yüzündeki şok ifadesini ve cayır cayır yanışını görmek paha biçilemez (benim bir öfke problemim var anlaşılan arkadaşlar). Bu sahneyi takriben gelen Lekesizler’i özgür bırakma ve ejderhalar eşliğinde yürüyüşe geçtikleri kısımların güzelliğinden bahsetmiyorum bile.

6. Ak Yürüyenlerin Saldırısı

Bu sezon gördüğümüz Ak Yürüyenler saldırısı, The Walking Dead’e taş çıkarır nitelikteydi. O ilk gelen dalgayla yaşanan panik ayrı korkutucuydu da benim asıl unutamadığım, yenilgi sonrası Jon Snow, kayıkla yavaş yavaş uzaklaşırken Ak Dedemizin savaşta ölenleri canlandırdıktan sonra kıyı şeridinden Jon Snow’a attığı bakıştı. Onca sezon The Walking Dead izledim, o sessizlik içinde akan sahnede gerildiğim kadar gerildiğimi hatırlamıyorum.