Gotham S01E05 – Gotham’ın Zehirleri Bir Başka Yapar Adamı…

Gotham, her bölümle birlikte Batman mitosunun en önemli kısımlarını kendi çatısı altında toplamaya devam ediyor. Bu bölüm, kara şövalyenin maceralarından Bane’i Bane yapan şey olan “Venom” işlendi ve söylemem gerekiyor, bundan daha iyi bir şekilde işlenemezdi. Aslında hikayenin odağı tam olarak Venom değil, Bane’e gücünü veren Venom isimli kimyasalın ilk versiyonu olan Viper idi. Özellikle görselliği ile öne çıkan bir bölümdü ve şimdiye kadar gördüklerimizin en iyisiydi.

Artık format tamamen oturmuş durumda. Gotham karakterlerinin kendi içlerinde büyük bir sonuca bağlanacağı belli hikayeleri devam ederken bir yandan günün olayı işleniyor. Günün olayı tadında işlenen formatlar genel olarak dizinin temposunu düşürürken, Heller’ın bunların hepsini çok daha büyük bir hikayeye yediriyor oluşu tadından yenmiyor açıkçası. Balloonman ile “vigilante” kavramının ilk ortaya çıkışına tanık olmuştuk, Dollmaker ile Batman’den önce bazı süper kötülerin hala aktif olduğunu görüp hafiften gerilmiştik. Ve şimdi Viper hikayesiyle Bane karakterinin dizideki ilk yansımasını da görmüş olduk.

Batman bilen adamı heyecanlandıran şeyler bunlar. Viper’ın insanlara süper güç verdiğini ve yeşil renk olduğunu görür görmez “ahan da Venom” diyen 1 milyon kişiyi bulabilirim diyorsanız, Heller’ın yapmaya çalıştığı şeyi anlıyorsunuz demektir. İnanın bu adam işini biliyor.

Tabii Viper dışında aslında bomba bölümün sonunda patladı fakat buna geleceğiz, önce haftalık Oswald Cobblepot övme köşemize başlayalım. Açıkçası, Penguen muhteşem bir şekilde işleniyor. Sal Maroni ile panpalığını pekiştiren Oswald, bu bölümle birlikte Fish Mooney ve Falcone karşısında çok güçlü bir müttefik edindi. Tabii günün birinde Maroni’ye ihanet edeceğini öngörmek çok zor değil ama yine de şimdi aralarında güzel bir kimya var ve birlikte önlenemez bir yükseliş yaşayacaklar.

Ben özellikle Sal Maroni karakterini çok seviyorum. Hem o babacan “don” tavırları hem de yeri geldiği zaman giriştiği psikopatlıklar gerçekten de Falcone – Maroni – Mooney üçgeninde onun tarafını tutmamı sağlayan şeylerden biri. Tabii her bölümde çok güzel yemekler yiyor olması da bu adamı izlemesi keyifli bir karakter haline getiriyor.

Öte yandan Mooney, güç uğrunda dallas dallas hareketlerine devam ediyor. Mooney’nin Falcone’un yerine geçmek için yapamayacağı şey olduğuna epey eminiz artık, fakat aynı zamanda bu kadar tehlikeli hareketlerle ilk sezonu hayatta kalarak atlatabilecek mi bundan çok emin değilim. Sonuçta Mooney bu dizi için yaratılan bir karakter ve Gotham’da uzun ömürlü olmayacağını buradan anlayabiliyoruz.

Barbara, Jim ile yaşadıkları tartışmadan sonra trip atıp gitti ve bu bölümde yoktu, bu sebeple Heller dualarımı duymuş gibi sanki. Umarım sezon sonuna kadar bir daha görmeyiz de kafamız rahat eder. Aynı şekilde Montoya ve adı çok lazım olmayan kankası da yoktu. Sanki dizi bu karakterler olmadan çok daha hızlı ve çok daha heyecanlı gidiyor gibi geldi bana, bilemiyorum bana katılır mısınız fakat şu ana kadar Erin Richards’ın tek katkısı şikayet edip seksi görünmekten öteye gitmedi. Karakter olarak kötü, oyuncu olarak kötü, diyalogları kötü ve bütün bu sebepler yüzünden her Gotham yazısında Richards’dan şikayet etmekten sıkılmayacağım.

Tabii hepsi bir kenara, dünyanın en iyi dedektifi boşuna dünyanın en iyi dedektifi değil. Bruce Wayne artık aktif olarak dizide hikayeye katkıda bulunuyor. Bu bölüm itibariyle ailesinin ölümünün şokundan tam anlamıyla çıktı ve yaşadığı dünyayı anlamaya çalışıyor. Heller, Bruce Wayne kısımlarını oldukça izlemesi keyifli bir hale getirmiş. Ben Bruce’un Batman olmadan önceki hallerinde bile Batman yansımalarını izlemekten büyük bir keyif alıyorum.

Öte yandan Wayne dinamiklerinin en önemli kısmı Alfred’de muhteşem bir şekilde devam ediyor. Bu ikilinin acemi dedektiflik hikayelerini görmek için sabırsızlanıyorum. Fakat çokta acele etmemek lazım gibi sanki, şimdi bu çocuk okula gitmiyor mu? Sürekli olarak evde takılıyor, bunlara nasıl vakit buluyor? Bruce’u biraz daha hikaye açısından hayata dahil etmek lazım bence. Mesela henüz ilk bölüm gördüğümüz Poison Ivy’nin çocukluğu ile aynı okula gidebilirler. Burada çeşitli diyaloglar, hikayeler görürüz, bunları izlemekte eğlenceli olur bence. Özellikle okulda karşısına çıkan bazı suç öğelerini çözmeye çalışan bir Bruce Wayne hikayesi iki bölüm götürebilir bence Wayne cephesini. Tabii Heller’ın kafasında böyle planlar var mı henüz bilemiyoruz.

Edward Nygma, şu ana kadar sadece “garip adam” olarak kullanıldı ve öyle kullanılmaya devam ediyor. İş nerede çığrından çıkacak bilemiyoruz fakat Nygma’da hafif bir karakter gelişimi görmenin vakti geldi gibime geliyor artık. Özellikle Penguen fersah fersah ilerlemişken Cat ve Nygma gibi karakterleri bu kadar geri planda bırakmasınlar istiyorum ama belki de böyle olması daha iyi. Sonuçta hepsini bir arada işlediklerinde oluşacak yoğunluk seyirciyi sıkabilir.

Tabii geçtiğimiz günlerde interneti sarsan şu “Penguen aslında Joker olacak” teorisi de ortalarda geziyor. Buna göre Cobblepot, bir noktadan sonra Red Hood olarak takılacak ve yerine hedef olması için şişman bir çocuğa adını verecek. Bu çocuk Penguen olacak, Cobblepot ise Joker’a olan dönüşümünü tamamlayacak.

Bu teori her ne kadar çok deliklerle dolu olsa bile gerçek olma durumu heyecan verici. Sonuçta her geçen bölümde Cobblepot’a daha çok sahne ışığı verilmeye başlandı, böyle bir durumda bunun olması mantıklı geliyor, ama tabii bakalım, Gotham’da daha neler neler olacak.

Yalnız fark ettiyseniz, çok fazla Jim Gordon ve Harvey Bullock’tan bahsetmiyorum, çünkü bahsedecek çok şey yok, hikayenin en stabil karakterleri olarak görevlerini yerine getiriyorlar. Anladığım kadarıyla Gotham biraz daha süper kötülerin şov yapacağı bir dizi olacak, Jim Gordon, her zaman Jim Gordon çünkü.

Evet sevgili Geekyapar okuru, Falcone’un sonu yavaş yavaş geliyor, Penguen yükseliyor ve Bruce Wayne Batman olmayan her gün daha çok yaklaşıyor, bakalım bir sonraki bölümde bizleri neler bekliyor, artık heyecan dorukta, Sal Maroni’den büyük hareketler bekliyoruz.