Merak etmeyin, bu videoyu yeni bulmuş gibi yapma niyetimiz yok. Dahası, bu özünde bir videoymuş gibi davranma arzumuz da yok. Az sonra üzerine konuşacağımız şey, modern miskinlerin meskeni 4chan‘da bir greentext hikayesi olarak başladı. Greentext hikayeleri genelde üç farklı istikamete giderler. Kimileri, ki bunlar çoğunluktadır, birinin başına gelmiş yazık bir olayı aktarır. Bazısı okuyucuya bir oyun oynamaya çalışır. Bir bölümü de gidebildiği en uca gidip, oradan mizaha bakar.
İşte 2013 yılında bir gün öylesi bir greentext düştü 4chan’a.
Okuyabildiniz mi? Eğer sıkıntı yaşayanlar olduysa, hiç dert edinmeyin. Bu greentext‘in ortaya çıkmasından bir süre sonra CatalystEXE metne dramatik bir seslendirme attı. Sonra da Source Filmmaker kullanarak canlandırmasını yaptılar. Can. Lan. Dır. Ma.
Shrek is love. Shrek is life.
Ben bu videoyu izlediğimde daha henüz yeni çıkmıştı. Üniversite yeni bitmiş, belki de bitmesinin üzerinden vakit geçmişti. Bu video, benim kafamda çocukluğumdan beri biriktirdiğim bir klasöre indi, hemen arkasında Salad Fingers, az ilerisinde Steamed Hams ile birlikte; akıllarda Pokéİmam gibi yerli örnekler… Klasörün adı belli tabii. Sadece internette üretilebilecek kadar absürt şeyler.
Ve bir şeyi itiraf edelim, gerçekten insanın yaşamaya devam etme sebebi bu, “sadece internette üretilebilecek kadar absürt şeyler”.
Her gün kalkıyor, yataktan ayaklarımızı çıkartıyor, banyoya yürüyor, dişimizi aynı diş macunuyla fırçalayıp işimize aynı yoldan gidiyoruz. Soran herkese “iyiyim” diyor, “senden naber” diye geri soruyoruz. Senaryolaştırılmış hayatlarımızda bize biçilen rolleri üç eksik beş fazla oynuyor, günün sonunda da yorgunluktan paket olup evde ekran karşısında bayılıyoruz.
Bu ekran bir televizyon ekranıyken eskiden, birbirine benzemek için daha çok sebep vardı. Sabah birbirine aynı uyduruktan muhabbeti çeviren insanlar, akşam da aynı uyduruktan şeyleri izliyordu. Şimdi bütün ekranlar birbirlerine bağlı, bütün ekranların arkasında bir şeyler anlatmaya hevesli, yırtmaya niyetli kızlar ve oğlanlar var. Bazen insan diyor ki, bütün bu üretime rağmen hâlâ herkesin aynı Casa de Papel’e bakması; acaba, özelliğin ölümü mü? Yazık mı oluyor bunca akla?
Sonra işte biri Shrek is Love, Shrek is Life diyor. Bir başkası buna çok kopup seslendiriyor. Bir ötekisi animasyon yapıyor. Beş yüz bin kişi de rağbet ediyor. Hiçbir şeye benzemeyen, eser derecede sapkın, bariz biçimde ayıp, tartışmasız bir şekilde tekil bir şey; çıkıyor, akıyor, yolunu buluyor.
İşte o an diyor ki insan, ulan; gerçekten insan her şeye kadir. Bir yaşama sevinci katıyor yani bu video bana, anlatabiliyor muyum? Bunu yapan, her şeyi yapabilir gibi geliyor; böyle parlayan, her şeyi yakabilir gibi hissediyorum. Shrek aşktır diyorum yani.
Shrek hayattır.
