Şu an fark etmiyorsunuz ama, Lucasfilm ofislerinde sorulan en önemli soru şu: Bir sonraki adım ne? Garip geliyor değil mi? Esasında değil. Star Wars filmlerinin 2019’a kadar ne olacakları belli. Henüz resmen duyurulmayan ama kuvvetle muhtemel ya Yoda ya da Boba Fett filmi olacağı sanıla üçüncü yan filmi de sayarsak; 2020’ye kadar planlı her şey. Ancak unutmayın, bütün bu plan 2014 yılında açıklandı. Yani o hesapla gidersek, altı yılı garantiydi Star Wars’ın, ve bu mühletin yarısı aşıldı bile.
Peki kalan yarısında ne yapılacak? İşte bunun şimdiden planlanması gerekiyor. Lucasfilm’in başkanı Kathleen Kennedy, Entertainment Weekly’ye verdiği röportajda bunun Lucasfilm hikaye grubu tarafından konuşulduğunu dile getirdi. Bildiğiniz gibi, Lucasfilm Disney’e geçtikten sonra Wookieepedia karıştıran hemen hemen herkesin iyi bildiği Kiri Hart, Pablo Hidalgo, Leland Chee ve Carrie Beck isimlerinden bir hikaye grubu oluşturulmuş, tüm medyumlarda anlatılan hikayelerin tutarlılığı ve bütünlüğünden bu grup sorumlu addedilmişti.
Tabii ki kimse Colin Trevorrow ya da J.J. Abrams ya da Phil Lord’a gidip “şunu yazıyoruz abi” demiyor. Ancak bir genel rota belirlenmesi gerekiyor. Ve Kennedy’nin dediğine göre, Skywalker Saga’nın sonlanması da masada tartışılan opsiyonlardan biri. İlk duyduğunda, insanın böğrüne bir seğirti saplanıyor. El falan titriyor, farkındayım. Skywalker’sız Star Wars filmi fikri garip geliyor insana. Ancak bir yandan, ki umarım bunu Lucasfilm hikaye grubu da fark eder, tek çıkış noktası bu. Dilim yettiğinde izah edeyim.
Lucas ilk bu mega hanedanı planladığında, üç perde düşünmüştü kafasında. Genç Anakin’in karanlığa düşüşü, Luke’un o karanlığı yenişi, ve ardından üçüncü perdede, gücü yeni nesil Jedi’lara devredişi. İlk iki perdeyi tersten izledik, üçüncü perde de şu sıralarda oynanıyor sinemalarımızda. Ve bundan sonra Skywalker ailesiyle ilgili gidilebilecek bir yer yok. Skywalker ailesinin efsanesi, tematik olarak hep büyük güçle birlikte gelen, büyük karanlık tahriği üzerine gitti. Onu yenebilecek ışığı yakalamak. Onu korumak. Güçlü ve kalbi kara olanın değil, zayıf ve kalbi temiz olanın yanında olmak.
Orijinal üçleme, bunu bir X-Wing’in Death Star’ı patlatması, bir halatla koskoca Walker’ı indirmek, Ewok’ların Stormtrooper ordusu def etmesi gibi metaforlarla anlatmıştı bunu. Prequel üçlemesi, kalbi temiz birinin nasıl da kirli zamanlar ve insanlara direnemeyip karanlığa teslim olabileceğini anlattı. Sequel üçleme de şu an, aynı karakterler üzerinden, karanlığa karşı bir zaferin nasıl kirlenebileceğini anlatıyor; kendi acemi kelimeleriyle. Ve gerçekten, bunu da anlatıp bitirdikten sonra, geriye aynı tema üzerinden işlenebilecek bir şey kalmayacak.
Ancak isim olarak Skywalker’lar orada olmaya devam ederse, bu temayı görmediğimiz her an da filmi eksik addedeceğiz. Çünkü bazı markalar, bazı isimler; bu derece popüler olursa beraberinde bazı beklentileri de getirirler. Bir film izlediğinizi düşünün, filmde zerre kan, şiddet ya da küfür yok. Yadırgar mısınız? Elbette hayır. Peki ya film bitse, ve sonunda “Yönetmen: Quentin Tarantino” yazsa? Biraz olsun “eksik” hissettirmez mi film? Peki ya o beklentiyle gitseniz?
İşte o yüzden, Lucasfilm’in alabileceği en cesur karar, 2020’den sonra tüm filmleri Expanded Universe’in 30 sene yaptığı şeye bağlamak olur: Yani keşfedilmemiş yerlere gitmek. EU için bu bazen Yuuzhan Vong gibi kötü kararlara sebebiyet verdi. Ancak bazen de Star Wars: Legacy gibi, Old Republic gibi keyifli dönemlere; Republic Commando ve Heir to the Empire gibi özgün hikayelere; Kyle Katarn ve Mara Jade gibi ilginç karakterler çıktı içeriden. Film tarafının da artık bu riski, tam teşekküllü alması gerekiyor.
Hatta alınabilecek tek karar bu.
