Marion Cotillard, La Vie en Rose’daki zirvesinden The Dark Knight Rises’taki boş vermişliğine kariyerinde ciddi dalgalanmalara sahip bir aktris. Ancak yaptığı iyi işler, unutulmaz roller tesadüf diye geçiştiremeyeceğimiz kadar sık olduğundan Cotillard’ın olmak istediğinde gerçekten çok iyi bir oyuncu olduğunu biliyoruz. İyi oyuncu denildiğinde de akla gelen ilk sorulardan biri, oyuncunun yer alacağı filmleri nasıl seçtiği oluyor; özellikle söz konusu oyuncu, Cotillard gibi filmografisinde ciddi dalgalanmalara sahip olan bir oyuncuysa.
Cotillard ile aktristin yer aldığı son film olan Assassin’s Creed hakkında bir röportaj yapan Screen Rant de çoğu sinemasever gibi oyuncunun rollerini neye göre seçtiğini ve bunun Assassin’s Creed’e nasıl yansıdığını sormuş. Ünlü oyun serisi Assassin’s Creed’in aynı adlı film uyarlamasında, antagonist topluluk Templars’a yuva olan Abstergo şirketinin sahibi Alan Rikkin’in kızı Sofia Rikkin olarak yer alan Fransız oyuncu bakalım Screen Rant‘in merakını hangi sözlerle tatmin etmeye çalışmış?
Assassins’s Creed filminin senaryosunu okumadan önce bile –Macbeth’de beraber çalıştığı– Michael Fassbender ve yönetmen Justin Kurzel ile tekrar çalışma ihtimali beni çok heyecanlandırmıştı çünkü Macbeth bir aktris olarak yaşadığım en harika deneyimlerden biriydi. Onlarla tekrar çalışmam için bana bir teklif getirmeleri beni çok, çok şanslı hissettirdi. Justin çalıştığım en iyi yönetmenlerden biri ve o güçlü bir vizyonu olan gerçek bir sanatçı ki bu benim proje seçerken en önem verdiğim şeylerden biridir.
Sonrasında senaryoyu okuduğumda oyun serisi hakkında hiçbir fikrimin olmamasına rağmen hikayenin çok güçlü olduğunu düşündüm. Bence hikaye hem keyif verici hem de aynı zamanda çok derin bir hikayeydi. Senaryoda insanlık hakkında, yaşadığımız dünya hakkında, filmde işlenen bu tip konular hakkında çok derin sorular yer alıyordu. Bölünmüş toplumlar, güçle ve şiddetle aramızdaki ilişki… Hür irade. Aynı zamanda oyunun o büyüleyici konsepti; DNA’mızdan genetik hafızamıza ulaşma fikri ve bu fikirle atalarımızın hayatını birinci gözden görebileceğimiz bir makine yaratmak bana kalırsa büyüleyici bir fikirdi.
Oscar ödüllü oyuncu, bu sözlerini tamamladıktan sonra Screen Rant‘in, daha önce çokça bağımsız filmde yer alan oyuncunun bu tip blockbuster filmleri kabul ederken özel bir sebebinin mi olduğu yoksa ‘iyi senaryo, iyi senaryodur.’ mantalitesiyle mi projelere yaklaştığı, sorusuna şöyle yanıt vermiş:
İyi senaryo, iyi senaryodur. Bir oyuncu olarak benim hayalim her zaman başında kendini bu işe adamış bir sanatçının olduğu farklı karakterler, farklı hikayeler, farklı dünyalar keşfetmek olmuştur. Demek istediğim, elinizde kağıt üstündeyken harika, çok keyifli duran blockbuster fikirleri olabilir ama işin başındaki yönetmen oyuncuları anlayabilen bir sanatçıdan çok bir teknisyen gibi bakıyordur bu fikre.
Benim ihtiyacım da bir teknisyen gibi değil bir sanatçı gibi davranan başarılı bir yönetmenle çalışmaktır. Beraber blockbuster filmlerde çalıştığım Nolan, filme kendini adayan, sadece teknik başarıyla yetinmeyen bir yönetmendi. Teknik yönden de çok başarılıydı ama onu sinemaya mal eden sanatçı bir görüşü de vardı. Justin de aynı türde bir yönetmen.
Marion Cotillard’ın senaryosunu okuyup sonra da oynamayı kabul ettiği Assassin’s Creed, Geekyapar! ekibine basın gösteriminde izletilen Assassin’s Creed ile aynı film mi pek emin olamıyorum. Zira ne filmin senaryosunda gram büyüleyiclik vardı ne de Cotillard senaryo hakkında söylediklerini hissediyormuş gibi oynuyordu. Özellikle Nolan ve Kurzel’i aynı kefeye konulduğu cümleler -filmi izledikten sonra- bana fazlasıyla dopinglenmiş gibi geliyor. Bu yüzden Cotillard’dan dökülen bu cümleleri, filmin pazarlamasında oyuncuların alması gerektiği rolün etkisinden başka bir şey olarak yorumlayamıyorum. Hatta Cotillard’dan birkaç sene sonra aynı bir başka Oscar’lı sanatçı Ben Affleck’in Daredevil’a hakkında yaptığı gibi “Bu filmden nefret ediyorum.” benzerinde bir açıklama gelirse hiç şaşırmayacağım.
