Önce şu Fringe’in muhteşem açılış melodisini dinleyin, bir yandan da okuyun.
Şimdi…
Adam DNA ile nano ebatlardaki motorlar hücreleri yöneterek belli yönlerde köprü oluşturup, bir yerden bir yere yük taşıyabiliyor.
Çoğumuz biyoloji okumadığımız, ÖSS’de kastığımız naneleri da unuttuğumuz için çok anlamlı gelmiyor, ancak hücreden hücreye, organizmadan organizmaya kontrollü şekilde madde taşınması, dünyada ‘kolonileşme çağı’ ne etki yarattıysa, organik yapılarda aynı etkiyi yaratabilir.
Oxford Üniversitesi’nin Fizik Bölümü’nde araştırmaları yöneten Adam Wollman “Sentetik moleküler sistemler oluşturmak için DNA çok iyi bir yapı maddesi, istediğimiz gibi programlayabiliyoruz.” diyor… Biz de şapkamızı ellerimizin arasına alıp ‘güzel abim’ diyerek bakıyoruz kendisine.
Bu arada okurumuz Lenny Nero düzeltiyor:
dost nasihati, o motorlar kinesin proteinleri oluyor, “motor hücre” değil. bi de DNA üzerinde yürümüyor, DNA yapıştırılmış kinesinler, mikrotübül denilen seksi köprüler üzerinde yürüyor. gene de takdir ettim, japonca çevirmek gibi bir sey denemişsin geekyapar, az da ter dökmemişin belli 🙂
Bu görsel konuyla alakalı. Yeşil zincirler, deneme amaçlı olarak yeşil florasan boya taşıyan motor hücrelerin üzerinde ilerlediği DNA zincirlerini gösteriyor. Planlanan şekilde ilerlemişler ve sonrasında arkada kalan yolu temizlemeye başlamışlar.
Hadi ateistler bunu da açıklay… gerçi neyse.
