Naptınız, bir önceki sayfada kah güldünüz, kah geçmişi yad ettiniz değil mi? Tahminen 2 parça vardı orada, çoğunuz dinlememiştiniz. Burada da hem nostalji, hem süprizlerimiz olacak size. Buyrun, ama isterseniz öncesinde bir 35’lik açın. Biz açtık valla. :/
ÖMRÜMÜZDEN YIL ÇALANLAR
6) Shiro Sagisu – Raw Breath of Danger
Yaaa…. Hatırladınız mı? O monitörün karşısına kazık gibi çakılıp kıpırtısız izlettiren o parça bu işte. Dinleyince görüntüler gelecek gözünüze, öyle sübliminal vurmuşlar zamanında. Daha bu liste full öyle gidiyor zaten.
5) Shiro Sagisu – Anguish
Yine ileri dönem parçalarından, kaçırmış olabilirsiniz, ancak animeye devam edenler bu parçayı duyduklarında “Oooo ortalık karışacak” moduna geçip heyecanla ekrana kitlenirdi. “Raw Breath of Danger” neyse, işte onun öncüsü gibi bir şey idi.
4) Shiro Sagisu – Heat of the Battle
Tam kalbine güm güm güm vurmalık. Bir şeyler oluyor, bizimkiler kaleyi görüyor ama gol olacak mı? Stresli, gergin izleyişlerin en akılda kalıcı melodilerinden birisi herhalde.
3) Shiro Sagisu – Requiem for the Lost Ones
….. … .. . :/
2) Shiro Sagisu – On the Precipice of Defeat
Bir numaraya koyduğumuz eser aşırı fazla iyi olduğu için ikinci numarada gördünüz bu güzelliği. Şunu dinleyince “Kalk ayağa Ichigo. Haydi aslanım, haydi be yiğit. Var bu yolun sonunda bir ışık, elbet çıkacaktır karanlık günler aydınlığa” diyesimiz geliyor. 02:10 sonrasındaki tatlı yükselişi ile de adeta şarkı cevap veriyor, “Dur kalkıyorum, dağlara taşlara getsuga tenşo” diyor adeta kurban olduğum.
https://www.youtube.com/watch?v=ze5W8cDHcsQ
1) Shiro Sagisu – Nothing Can Be Explained
E evet. Sen zaten buraya Nothing Can Be Explained bulmayı umarak geldin. Hoşgeldin. Sana bir minik sürprizimiz var. İlk sezonda ortaya attığı Nothing Can Be Explained‘i, 6 yıl sonra bak Shiro reis ne hale getirmiş. Bu versiyonunu bir dinle, bi küçük devir, sonra bildiğin Mike Wyzgowski vokaliyle olan versiyon yine aşağıda.
Dikkat, enstrümental versiyonu yoğun miktarda sıkıştırılmış kalp ağrısı içerir.
Mega Bonus:
Shiro reisin “Size 31 saniye de yeter” dediği mezuniyet eseri:
Ve böylelikle dram + dram, (nostalji^dram)*[geçen yıllar] ağırlığında vuran Bleach listemizin sonuna geliyoruz. Bir daha öylesi gelmedi, kendi bile ulaşamadı kendi güzelliğine bir noktadan sonra. Elveda Bleach. Teşekkürler Kubo Tite.
