Sevgili dostlarım son zamanlarda Rick and Morty’i izledikçe sıkılıyorum, bunalıyorum, isyan ediyorum isyan! Her sezona başladığımızda bu sezon “o sezon” diye ümitleniyoruz ama her bölümün sonunda giderek heyecanımız düşüyor, moralimiz bozuluyor. Belki de uzun süredir kabul etmekten korktuğumuz, söylemekten çekindiğimiz düşüncelere gark oluyor ve Rick and Morty’nin, artık eski halinden eser kalmadığını itiraf etmemiz gerekiyor. Gelin beraber Rick and Morty’nin beşinci sezonunun hem kısa da olsa bir dördüncü bölümü Rickdependence Spray‘i hem de beşinci bölümü Amortycan Grickfitti bölümünü inceleyelim ve içimizdeki dertleri dışarı vuralım.
Öncelikle her hafta gelen Rick and Morty incelemesinin, geçen hafta gelmediğini fark etmişsinizdir. Buna yüzlerce farklı bahane bulmak istesem de doğrusu şu ki Rickdependence Spray çok kötü bir bölümdü ve hakkında altı yüz kelime yazabileceğimi düşünmedim. Zekadan uzak esprileri, yüzeysellikten baygınlık geçirten hikâyesi ile ne yazık ki bu sezonun dördüncü bölümü, biz sevenlerini hayal kırıklığına uğrattı ve Rick and Morty tarihinin en düşük puanlı bölümü olarak tarihe geçti. Artık Rick and Morty için en alt seviye, ejderha ve insanların birbiriyle bağ kurduğunda orgazm olduğu Claw and Hoarder: Special Ricktim’s Morty bölümü değil, Morty’nin spermlerinin dünyayı ele geçirmeye çalıştığı Rickdependence Spray hikâyesi oldu. Umarım daha kötüsünü görmeyiz.
Geçen haftaki kötü bölümden sonra ne yalan söyleyeyim bu haftaki bölümü açmamak için kendime bahaneler uydurdum. Zira bir önceki bölümün aklımda bıraktığı o kötü tadı silmek için çok iyi bir bölüm olması gerekiyordu ve açıkçası dizinin bunu yapabileceğine inanmıyordum. Nihayetinde biraz önyargı, biraz eskiye olan özlemime dayanarak Amortycan Grickfitti bölümünü açtım ve izlemeye başladım. Tabii ki geçtiğimiz bölüm kadar kötü değil fakat Rick and Morty’nin şaşalı günlerinden giderek uzaklaştığımızı düşünmeden edemiyorum.
Amortycan Grickfitti, ilginç bir şekilde çok güzel başladı benim için. Clive Barker’ın, The Hellbound Heart kitabı, hatta daha popüler olan film uyarlaması Hellraiser‘a gönderme yaparak benim kalbimi çaldı. Bu sezonun tanıtım fragmanlarını izlerken Rick ile Beth’in, lateks kıyafetlerle oradan oraya gezmesini yine abartılı bir Rick and Morty şakası olarak düşünmüştüm ama bunun Hellraiser’a bağlanması beklediğimden çok daha güzel bir sürpriz oldu.
Uzun zamandır hasret kaldığımız Rick ile Jerry’nin macerasına da bu bölümle birlikte kavuşmuş olduk. Cenobiteların -evet onların ismi bu, Rick ile yaptığı anlaşma sonucunda her hafta Jerry’i yanında buluşmalara getirmesi ve Jerry’nin, sadece kendi olarak Cenobitelara tüm cehennem azaplarından daha büyük zevk vermesi hem ironik hem de oldukça tutarlıydı. Sonuçta Jerry’nin karaoke yapmasından daha acı verici ne olabilir ki? Dizinin bu bölümlerini izlerken oldukça keyif aldım fakat işte gel gelelim, bölüm sadece bu kısımlardan oluşmuyordu.
Bu sezon başladığında övdüğümüz bir diğer şey ise tıpkı ilk sezonlarda olduğu gibi ikili hatta üçlü hikâye anlatım çizgisinin geri gelmesiydi. Rick ile ailenin diğer üyelerinin birbirinden farklı maceralara çıkması, biz izleyicilere aynı bölüm içerisinde birini sevmezsek, diğerini sevme hakkı tanıyordu. Çoğu bölümde de biz sevdiğimiz ve eğlendiğimiz bölümün hatırına, sevmediğimiz kısımları görmezden geliyor, güzel yad ediyorduk. Beşinci sezonla beraber Rick and Morty, eski hikâye anlatım tarzına geri dönünce çok sevinmiştik. Lakin sanırım sevinmek için çok erken davranmışız.
Rick ile Jerry’nin, Cenobitelar’la olan macerasının yanında Summer ve Morty, okulun yeni havalı çocuğu Chutback’i etkilemeye çalışması benim için izlemesi hiç de keyifli olmayan bir hikâyeydi. Arada Galactus gibi birkaç eğlenceli gönderme olsa da Rick’in arabasının Morty ile Summer’a şantaj yaparak bekâretini kaybetmeye çalışması ve sonunda Chutback’in, “Sen de bir Chutbacksin” diyerek ona nasihat vermesi, benim izlerken sıkılmama neden oldu. Yani en son Rick’in arabası kalmıştı bekâret muhabbeti yaptırmadığınız, ona da yaptırdınız. Helal olsun!
Sonuç olarak benim bu sezon, Rick and Morty’nin tekrar eski günlerine dönmesi yönündeki ümitlerim giderek azalıyor sevgili dostlarım. Yanlış anlamayın, beşinci bölümümüz oldukça ortalama hatta keyif aldığım bir bölümdü ama dördüncü bölümün bizde bıraktığı kötü hatıraları silmeye yetmedi. Artık altıncı bölümün çok daha iyi olmasından medet umuyoruz ama çok da ümitli değiliz bu konuda. En azından ben değilim tabii.
Siz ne düşünüyorsunuz sevgili dostlarım Rick and Morty’nin beşinci sezonu hakkında? Gerçekten kötü mü yoksa ben mi çok yükleniyorum diziye? Yorumlara gelin de biraz Rick and Morty tartışalım.
