Bir şeyi itiraf edelim, aksine inanmak çevrelerde daha iyi gözüktüğü için açık açık konuşamayan herkes rahatlasın: Kışın var olmak zor. Bir parça daha zor en azından. Dışarıya çıkınca soğuk suratına tokat gibi çarpar olunca, insanda endorfin salgılatacak aktiviteleri yapacak ne mecal, ne de istek kalmıyor. E üşürken mutlu olmak da zor elbette, insan bir yandan kıçını kapatmaya odaklanırken zihnini gevşetemiyor. E bir de hasta oluyorsun zırt pırt. Zor iş kış.
E ne yapılır kışta? Çıkıp iki top çevireyim dersen zatürre olursun, bir arkadaşını ziyarete gideyim diye kalkarsın kara saplanırsın, iki sinema tiyatro izleyeyim dersin dönüş azap olur. Bizce böyle kara kış günlerinde tek şey yapılır: Kahve. Evde su ısıtıcıdan kompleks bir teknoloji yoksa atarsın üçü bir aradayı bir kupaya, geçersin bilgisayarın karşısına. Evde kahve makinesi varsa, şovlardan şov beğenirsin, filtre kahvelere uçarsın.
Yok biraz dışarıya çıkmaya niyetin mi var? Az buçuk ilerlersin karda, millet dışarıya çıkmadığı için iyice ıssızlarak en tatlı hâline gelmiş kahve dükkanına varırsın. Çökersin bir kaloriferin, UFO’nun yanına; çekersin çantandan kitabını. Başlarsın okumaya. Dışarıdaki soğuğa rağmen ısınmak iyice bir tatlı gelir. Söylersin istediğin bir kahveyi de önüne. Cappucino mu artık o, Latte mi, Americana mı, ne çekerse canın.
Biz işte bu tip anlara bir playlist yapalım dedik. Akustik ilerlesin, tınıları gitar tellerinden çıksın istedik; ama melankoli ipini de salmadık listenin. Çünkü tamam, var olmak zor, ama işte ne yapacaksın bir yandan da, üşüye üşüye depresyonlara mı koşacaksın? Hiç gereği yok. Listemizde düzgün oranda ümit, sükutla pay keyif, huzurla denk neşe mevcut. E çok folk’a, indie’ye kaysın da istemedik. Tutturması zor bir aralık olduğu için de bunu iyi yapan müzisyenler birden fazla kez girdiler listeye. Sonunda da şöyle bir şey oldu. Buyurun, tepe tepe!
