Baştan belirleyelim ve üzerine daha fazla da tartışmayalım isterim: The Punisher‘ın fragmanı çift kelimeyle nefes kesiciydi. Dizi bu kadar iyi olur mu bilmiyoruz -daha önce çok fragman yaktı ağzımızı, çoğu da Marvel cephesinden geldi. Ama bu fragmanın sadece bir fragman olarak kıymetini tartışacaksak, yineleyelim, her şey nefes kesiciydi. İzleyip mest olurken gözümüze de birkaç şey bilhassa hoşumuza gitti, onları da paylaşmak isteriz müsaadeniz varsa.
Geçelim mi? Buyurun!
1. Logo
Baştan hiç hakkı teslim edilmeyen bir konuya dikkat çekerek ilk adımı atmak istiyorum: Logo. Netflix – Marvel dizilerinin logoları şu dakikaya kadar hep şahane oldular, hem tipografileriyle hem de hareketli grafikleriyle. The Punisher da seriyi bozmamış. Hem bir yandan dizinin belli ki ağır sergileyeceği komplo damarını gösteriyor, hem kuru kafayı kompozisyona alyans gibi yerleştiriyor, hem de eski logoya göz kırpıyor. Öteki Netflix-Marvel logolarını övmemiştik, yeri gelmişken alkış tutalım istedik.
2. Micro
The Punisher gibi bir karakterin geleneksel anlamda sidekick’i olmaz. Batman – Robin, Iron Man – War Machine gibi ilişkiler çıkmaz Punisher’dan. Çıkmadı da zaten. Yıllardır çizgi romanlarda Frank Castle’ın tek bir düzenli ilişkisi var, o da Micro ile. O yüzden de buraya doğru bir Micro bulmak, o Micro’yu da doğru yazmak çok önemliydi. Diziyi görmeden doğru yazılma kısmına kefil olamayız, ama şu kısa intibada karakterin doğru cast edildiğine ikna olduk. Girls ve Lake House gibi işlerden tanıyor olabileceğiniz Ebon Moss-Bachrach epey iyi duruyor, öyle değil mi?
3. Karen Page
Fragmanda iki kare de olsa –yukarıdakinin haricinde Page bir de bir patlama sahnesinde gözüküyor– Karen Page’i görmenin, karakteri Daredevil’ın hiçbir noktasında sevememiş bir insan olarak beni bu kadar mutlu edeceğini gerçekten tahmin etmezdim. Bunun karakterin Defenders’da daha az çıtkırıldım bir noktada duruyor olmasıyla da ilgisi vardır muhakkak, ama sanırım esas sebep Page’in Castle ile paylaştığı özel elektrik. İki karakter Daredevil S2’de çok iyi top oynamışlardı aralarında. Burada da gole giderler.
4. Müzik
Şarkının adı One. Metallica’dan. Metal müziğin tılsım şarkılarındandır One. Sözleri de çok enteresan bir mevzuyu anlatır. Şöyle bir kuple bırakalım mesela:
Now that the war is through with me // Şimdi savaşın benimle işi bitmişken
I’m waking up, I cannot see // Uyanıyorum, ama göremiyorum
That there’s not much left of me // Çok fazla şey geriye kalmadı benden
Nothing is real but pain now // Acıdan başka hiçbir şey gerçek değil
Şarkıyı şuradan dinlemenizi, sözleri de şuradan okumanızı öneriyorum. Bu tercih tesadüfi değil. Zaten olmadığı, başka bir şeyden de belli.
5. Ritm
Punisher’ın fragmanında çok enteresan bir durum var: Silahlı çatışmalarda çıkan kurşun sesleri arkada akan One’ın ritmine uyuyor, fark ettiniz mi? Bu sadece fragmana özel bir durum mu, yoksa diziye de yansıyacak mı bilmiyoruz ama yansımasını gerçekten istiyoruz. Silahlı çatışmaları seyretmek bugüne kadar hep ya John Wick, ya Matrix ya da Er Ryan’ı Kurtarmak tadında stilize edildi. Punisher çıkıp baya perküsyona uygun silahlı çatışmalar yaparsa biz herhalde ihyadan içeri göçeriz. Göçersek siz de bizle gelir misiniz, nedir fikriniz? Çok akıllıca olmaz mıydı?
