5. There There
Kid A’in zaten hiç müzik videosu olmadığından, Amnesiac’ın müzik videoları da genel olarak “eh işte” mertebesinde gezdiğinden 1997 tarihli OK Computer‘dan zıplıyor, 2003’e, Hail to the Thief‘e geçiyoruz. Radiohead’in bir anlamda OK Computer ve Kid A’i bir potada eritip, ortaya muhteşem bir Frankenstein çıkarttığı albüm dünyaya There There’in Chris Hopewell imzalı stop-motion videosuyla tanıtılmıştı. Şarkıya da cuk diye oturuyordu gerçekten stop-motion estetiği.
6. House of Cards
Bu videonun burada olması safi estetik değil, söylemem gerek. Çünkü evet, videonun gerçekten çok kıymetli bir görsel lisanı var, ama daha ziyade anlam ve önemiyle giriyor video listeye. In Rainbows dönemi Radiohead’in hemen her hareketi gibi, House of Cards videosu da onların ilericiliğini, teknoloji ve inovasyona yakın duruşlarını, yeni ve deneysel olana verdikleri kıymeti ispat ediyordu çünkü. Objelerin sensörden uzaklığını tespit ederek çalışan Lidar kamerasıyla çekilen videoyu oluşturmakta kullanılan kodlar açık kaynak olarak açılmıştı ey sevgili arkadaşlar. 2007 yılında. 2007!
7. Lotus Flower
The King of Limbs iyi bir albüm değil. Değil. Objektif bir durum olduğunu pek sanmıyorum bunun, King of Limbs silik şarkılarla dolu ve ekip üyelerinin çok talihsizce fazla gazlamalarından ötürü cümlemizin beklentilerini karşılayamamış bir vasatlık abidesi. Ama Lotus Flower müthiş bir klip. Tüm samimiyetimle, zerre ironi katmadan söylüyorum. Garth Jennings’in yönettiği klip hem göz kanatacak kadar duru hem de ekrana kitleyecek kadar büyüleyici. Zaten yalan olmasın, biraz bu klip bu kadar iyi diye önden coştuk King of Limbs’e.
8. Daydreaming
İlk başta çok anlamıyorsunuz ne olduğunu. Thom Yorke giriyor, Thom Yorke çıkıyor, Thom Yorke boş boş etrafına bakıyor. Sonra, yavaş yavaş, şarkı da ciddiyetini arttırdıkça klipteki her hareketin kasti olduğunu fark ediyorsunuz. Kamera açıları, figüranlar, renkler, hareketler, duvardaki yapışkanlar, yazılar. Çünkü kameranın arkasında yerden petrol fışkırmasını dünyanın en güzel şeyi gibi göstermeyi başarmış bir adam var, Paul Thomas Anderson var. O an içine giriyorsunuz klibin, resmen merkezine oturuyorsunuz. Ve sizi içine aldığı an, Thom Yorke zihninin içindeki küçük kovuğa giriyor, ateşin başına uzanıyor ve yavaşça kararıyor. İşte o an, insanın hemen bir daha başa sarası geliyor. İşte o an, bunun müthiş bir klip olduğunu anlıyorsunuz.
