Steve Jobs’ı ilahlaştırmak, gayet doğal olarak, çoğu insana bayağı gelen bir durum. Zira bir süredir öylesine banal bir kitle Steve Jobs’ı yüceleştirmekte ki, bırakın adamı bir panteona koymayı; basitçe övmek bile artık insana kendini kirli hissettiriyor. O yüzden, bu yazıya da aranızdan “Ulan yine mi” diye gelenler olacaktır. Haksız bir hissiyat değil. Hele ki insanların, Tim Cook’a kıyasla daha da amansız ve anlamsızca Jobs mitolojize ettikleri şu günlerde…
Ama biz yine de 2007 tarihinde siyah kazağı ve mavi kotuyla sahneye çıkmış bu adamı bir izleyin diyoruz. Çünkü tarihte oturduğu yer, etrafıyla kurduğu ilişkiler ve muadilleriyle aralarındaki farklar bağlamından çıkartınca, Steve Jobs’dan geri kalan tek şey yaptığı işe coşan bir adam. Videoyu izledikçe onu fark ediyorsunuz. Sahnedeki adamın yaptığı şeyle ilgili gururu ve heyecanı o kadar gerçek ve baskın ki, istemsizce size de bulaşıyor.
Bu, başlıca John F. Kennedy olmak üzere bazı insanlar için söylenen bir şeydir. Gerçeklik bükmek. Dedikleri şeylere o kadar inanırlar ve o kadar müthiş bir coşku ile söylerler ki; siz de inanırsınız. Jobs’un videosunda da böyle bir durum var. Dahası, arkada gerçekten bunu destekleyecek bir ürün de var. O an o konferansa şahit olan herkes, devrimsel bir şeye tanık olduğunun farkında. Bunu bir yandan anlatan adamın tutkusu belirliyor. Bir yandan da objektif bir inovasyon var ortada.
Günümüz Apple’ında bu artık yok. Sahneye çıkan kimse anlattığı şeye içten coşmadığı gibi, ortada uzun süredir içten coşulacak bir ürün de yok. Videonun o bakımdan biraz günümüzdeki Apple’a küstürücü bir tarafı var. Özellikle Steve Jobs’ın stylus konseptiyle vahşice dalga geçtiği bir segment var, orada Tim Cook adına utanıyorsunuz. Ama yine de, özünde, geek’liğin reçinesi yatıyor bu videonun. Yaptığı yeni bir şeye coşan, tutkulu bir adam…
