Cinemassacre diye bir oluşum var. Oluşum diyorum, çünkü Amerikalı James Rolfe‘un kurup merkezinde durduğu bu varlığın adını koymak biraz zor. Cinemassacre esasında bağımsız bir film stüdyosu olarak başladı hayatına. Özellikle de düşük bütçeli kısa korku filmlerine odaklanıyordu. Fakat sonradan bir hüviyet değişikliği yaşadı, zira Rolfe’un 2000’ler başında çektiği bir kısa komedi skeci internette stüdyonun diğer tüm işlerinden daha fazla dikkat çekmeye başladı.
Bu komedi skeci tam teşekküllü bir programa evrildi. Angry Nintendo Nerd skecindeki isim daha ciddileşip Angry Video Game Nerd oldu ve bu seri on üç yıldır hayatına devam ediyor. AVGN’in başarısı öylesine önemli ve kritik ki, Rolfe’u dijital medya üretimi konusunda öncü konumunda görmemek hata olur. Hem video oyunlarından içerik üretme, hem de kurgusal -ama geleneksel olmaktan uzak- bir seriyi sürdürülebilir bir vaziyette devam ettirmek bakımından hepimize örnek olması gereken bir iş AVGN. Pek çoğumuza da olacağı örneği oldu zaten.
Çok uzun süredir devam eden her iş gibi, AVGN de son zamanlarda bayatlamıştı biraz. Sekizinci stüdyo albümünü çıkartmaya hazırlanan grup, on beşinci filmini çeken Marvel Cinematic Universe, üçüncü gerileme dönemini daha bugün duyurmuş olan Eminem gibi; AVGN de aşinalık içinde sıradanlaşmıştı biraz. Sonra karşımıza Polybius ile çıkageldi. AVGN’in 150. bölümü, diğer gördüğümüz her şeyden farklı. Tam adıyla Angry Video Game Nerd #150: Polybius… Şu şekilde:
Yazdığım ya da yazacağım herhangi bir şeye denk gelmeden önce videoyu izlemenizi önereceğim. Mümkünse, münasip bir ortamda. Bitirdikten sonra bir sonraki paragrafa geçebilirsiniz, çünkü orada arka planını da konuşmamız gerekiyor.
AVGN: Polybius, görebildiğiniz gibi bir korku filmi. Kısa bir korku filmi, evet. YouTube üzerinden yayınlanmış, evet. Hatta söylemek de gerek, AVGN: Polybius orijinal olarak Cinemassacre Plays kanalında bölüm bölüm yayınlandı. Ve gerçek bir şehir efsanesi üzerinden kurgulanıyor. Polybius gerçekten de varlığı –Rolfe’un aktardığı gibi– video oyun koleksiyoncuları dünyasında tartışılan, muhabbeti çevrilen bir oyun. Bunlar filmin değerini düşürmediği gibi, arttıran faktörler. Çünkü enteresan bir şekilde, AVGN: Polybius bir yandan da meta bir eser.
Hikaye çok bariz bir biçimde James Rolfe’un Polybius hakkında bir AVGN bölümü çekme çabasının, oyunun iblisliği tarafından mahvedilmesini anlatıyor. Rolfe başlarda AVGN karakterinin alametifarikası hareketleri sergiliyor. Küfrediyor, gülüp eğleniyor, sert gömüşler yapıyor. Ama oyunla temasa geçtikçe karakterden çıkıyor. Bu karakterden çıkma hâlini çok güzel kullanıyor Rolfe. Kameraya sık sık bakıp, sizin hikayeye olan inancınızı arttıracak cümleler kullanıyor. “Ya geldik gördük, büyük ihtimalle de bir şey yok aslında ama… ya varsa?” dediği zaman YouTube mecrasından alışık olduğumuz o samimiyet muhteşem bir şekilde manipüle ediliyor ellerinde. İzleyici “Ya varsa?” demeden geçemeyeceği bir yerde buluyor kendisini.
Rolfe bütün bunları toplayıp, yıllardır amatör korku türünde b-filmler çekmiş olmanın getirdiği birikimle çok güzel hızlandırıyor. Sonlara doğru sürükleyicilik yer yer kırılsa da, tüyleriniz yine de saygı duruşuna geçiyor. Sonda da varmak istediği yere varıyor. Ki söylemek gerek, eminim sorgulayanlarınız olacaktır varış noktasını. Ama bir yandan sorgulasanız dahi, Rolfe’un ellerinde o noktaya kadar çok keyifli bir şekilde geldiğiniz için affetmeniz de ziyadesiyle olası. Found footage türünün gerçekle bulanıklıktan çıkarttığı ekmeğin içerisine YouTube yayıncılığından parçalar koymak ve bunu alıp tutarlı ve sürükleyici bir hikayeye dönüştürmek; tüm bunu yaparken de gerçekten usta çekimler ve beklenmedik denli kaliteli bir oyunculuktan ödün vermemek başlı başına alkışlanası bir durum.
O yüzden notlarımızı alalım. Angry Video Game Nerd: Polybius içerik üretiminde, içerikte hikaye anlatımında harika bir dönüm noktası. Korku sevenlerin, özellikle de B-Film estetiğine coşanların bakması ise mutlaka zorunlu!
