Genel olarak Amerika’da -ve aslında büyük oranda, dünyanın geri kalan ülkelerinde de- eleştirmenler filmlerin gişelerini etkilerler. Yani bölünmüş oldukları zaman pek yapamazlar bunu, gelen fikirler ortak bir konsensusta buluşamıyorsa etkili olamazlar. Ancak bir güruh eleştirmen, yüksek bir sesle aynı fikri belirtiyorsa, gişe zarar görür. Çünkü ortalama bir sinema…

Şu an sizi karşıma alıp, “Her şeyi bırakın, George R. R. Martin imzalı yeni bir süper kahraman dizisi geliyor” desem, ne yaparsınız? Eminim verdiğiniz cevaplar “çok tiz bir çığlık atıp evin camlarını indiririm” ile, “en yakın meydana koşup geek halayı çekerim” arasında değişecektir. Neticede boru değil söylediğim şey.…

David Ayer heyecan verici bir sinemacı. Training Day’in yazarıyken de böyleydi, Harsh Times ve Street Kings’le mütevazı başarılara koşarken de böyle oldu, 2014 tarihli büyük çıkışı Fury’de de durum bu şekildeydi. Ayer gerçekten de nevi şahsına münhasır, takip etmesi keyifli, filmlerini izlemesi daha da keyifli bir adam. Ama aynı zamanda da manyağın düz önde…

Biraz geç mi kaldık? Californication övmek için yani, biraz geç kalmış olabilir miyiz? Neticede dizi, ortalama bir Amerikan dizisine göre çok uzun bir ömür yaşadı. Hank Moody ve onun sonsuz sayılı rezaletleri 2007 ile 2014 arasında, tam yedi yıl ekranlardaydı; bunun bir bölümü de Geekyapar’ın ömrüne tekabül ediyordu üstelik, ancak bir şekilde…

Charlie Cox’un, Netflix platformunda olağanüstü bir başarı elde eden dizisi Daredevil’de gösterdiği performansının güzel olmadığını iddia eden varsa diye söylüyoruz, aslında bayağı yanılıyorsunuz. Filmografisinde birçok filmle karşılaştığımız Cox’un, Daredevil’den önce oynadığı onca rolün hakkını verdiğini söyleyebiliriz aslında. Matt Murdock olmadan önce tanısanız da tanımasanız da, Charlie Cox’un aslında…

Hatırlar mısınız 2014 yazında gönlümüzü çalan bir anime vardı. Oyunlu falandı, biraz ecchi, biraz komedi, biraz macera vardı. Çok da akıllıcaydı hani. Evet, evet No Game No Life’dı adı. İşte o anime 2 yıldır hiç ses çıkarmayarak hevesimizi kursağımızda bırakma konusunda sessizce Shingeki no Kyojin’le yarıştı uzun süre.…

Öncelikle yazının ana fikrini hemen başlangıç hapı olarak vererek süreci hızlandıralım: The Killing Joke başarısız bir proje. Günümüz süperkahraman sinemasında nelerin popüler nelerin sönük sayıldığı düşünüldüğünde The Killing Joke’un filmleştirilmesinin hiçbir şekilde güzel bir esere hayat vermeyeceği aşikardı, nihayetinde ortaya çıkan iş de bu yargıyı doğrulamaktan başka bir…

Eğri oturup doğru konuşalım şu animelerin film yapımlarından, özellikle de anime ruhunu anlamayan Amerikan uyarlamalarından çok çektik. İzlediklerimiz gözlerimizi ağrıttı, duyduklarımız kulağımızı çınlattı, hatırladıkça hazımsızlık yaşıyoruz. Ama şimdi bir umut var. Uzun süredir güvendiğimiz, sevdiğimiz Netflix daha uzun süredir sevdiğimiz, izlediğimiz Death Note için live action, kanlı canlı…

Marvel’ın film takviminde temkinle yaklaştığımız ama daha yüksek oranda heyecanlanmamıza engel olamadığımız bir film var: Thor: Ragnarok. Elbette bu heyecanın en büyük sebeplerinden biri filmde yeşil eleman Hulk’ı görecek olmamız. En son şaibeli şekilde ortadan kaybolan Bruce Banner, AoU’dan beri ilk kez Thor: Ragnarok’ta, evinden çok çok uzakta…

İnternet denildiği zaman çoğu kişi için akan sular durur, öyle değil mi? Gittikçe ilerleyen bu teknoloji çağında her gün bir şeyin hızına yetişmeye çalışırken, internetsiz geçirdiğimiz bir saat bizlere sıkkınlık, bıkkınlık ve fenalık geçirtmeye başlatır oldu. Hatta öyle ki yeni gelen neslin olduğu kadar eski nesillerin de elinden…